Over de snelweg gaat het met zo’n vijftig kilometer per uur. Sommigen draaien om of besluiten noodgedwongen (omdat de trein of bus niet rijdt) om niet te gaan. Anderen zetten door, waaronder enkele Duitsers. “You’re warriors, you’re here despite the verschrikkelijke kutweer,” zegt Valerio Recenti van My Propane, één van de twee support-acts. De andere is Scar Symmetry. Onze verslaggever arriveerde na een reis van meer dan vier uur op tijd bij TivoliVredenburg in Utrecht om verslag te doen.

Als My Propane het podium betreedt, zijn er slechts 250 bezoekers in Ronda aanwezig. Daarmee lijkt de vrees gerechtvaardigd dat veel mensen (sommigen noodgedwongen) vanwege de gevaarlijke omstandigheden op de weg niet zijn afgereisd naar de Domstad of dat ze vertraging hebben opgelopen in één van de vele files. Valerio laat zich door de wat leeg ogende zaal niet van de wijs brengen en stuitert over het podium. Bassist DJ van Zon, gitaristen Frank Schiphorst en Jord Otto en drummer Remon Masseling doen het wat rustiger aan, al zijn ze wel energiek.

Het optreden wordt wat geplaagd door technische problemen bij Frank. De drie maanden geleden tot de vaste line-up toegetreden gitarist kan gelukkig na verloop van tijd verder spelen. Het vijftal werkt hard, maar doordat er veel onuitgebracht songmateriaal ten gehore wordt gebracht, is het publiek onbekend met de nummers en komt het nooit los met de muziek die doet denken aan Pain Of Salvation, Faith No More, Tool, Alice In Chains, Textures, The Dillinger Escape Plan en Deftones. Er is dan ook niet veel bijval. Nadat Valerio “we’re becoming friends” zegt, blijft het zelfs ongemakkelijk stil. Bij vlagen biedt de excentrieke moderne metal houvast en toont het kwintet zijn sterke kant, maar je moet de nummers toch echt vaker horen om er een gevoel bij te krijgen en om er een goed oordeel over te kunnen vormen. My Propane laat zich ondanks de wat leeg ogende zaal toch van zijn goede kant zien en Before You Are Dead maakt zeer benieuwd naar het aankomende album.

De melodieuze extreme metal van Scar Symmetry kan op meer enthousiasme rekenen. Het helpt natuurlijk dat er inmiddels een drievoud van het aantal mensen dat getuige was van de openingsact binnen is, maar er zijn bezoekers die heel specifiek naar deze band uitkijken en heel enthousiast reageren. Door het ruige geluid gaan er echter wat nuances verloren en dat is jammer, want juist de gepolijste gelaagdheid maakt de muziek van het Zweedse gezelschap tot een fijn luisterspel. Gelukkig komt het gitaarspel van meestergitarist Per Nilsson vaak goed door, al krijgt hij ook te kampen met technische problemen, waardoor het soms wat stotterend overkomt. Ook drummer Henrik Ohlsson heeft last van technische mankementen. Daardoor ligt de show even stil. Waar Devin Townsend het publiek zou vermaken met leuke praatjes, weten de muzikanten ondanks hun dertien jaar ervaring even niet hoe ze het op moeten lossen.

Per begint dan maar wat Jurassic Park en Indiana Jones te pingelen. Uiteindelijk pakt in eerste instantie bassist Andreas Holma het leuk op met een Elvis Presley-loopje, dat door zanger Lars Palmqvist en Per opgepakt wordt, tot groot vermaak van iedereen. Het is een show met vallen en opstaan, want waarom laat je als muzikanten een stilte vallen om een applaus te vragen voor de gesproken outro van Cryonic Harvest die van backingtrack komt? Het publiek reageert dan ook verbaasd.

Toch zijn er ook zeer overtuigende momenten tijdens de greatest hits-set met onder andere Morphogenesis, Reborn, Cryonic Harvest, Neuromancers (met uitstekend soleerwerk), The Anomaly en The Illusionist. De mannen presenteren zich bovendien energiek en proberen zo veel mogelijk het publiek erbij te betrekken. Dat lukt gedeeltelijk. De ene helft van het publiek kan weinig met de complexe melodieuze death metal met grunts en elementen uit de prog (onder andere Opeth) en veelal clean gezongen refreinen die niet misstaan bij Toto en de andere helft heeft zich goed vermaakt. Lars maakt twee jonge concertbezoekers verwonderd blij door ze een hand te geven. Scar Symmetry is niet aan iedereen besteed, maar weet een groter deel van het publiek te overtuigen dan de openingsact.

Veruit de meeste bezoekers komen voor VUUR. De zaal is inmiddels goed gevuld, al kun je je zonder al te veel problemen verplaatsen. Het debuutalbum In This Moment We Are Free – Cities is met wat gemengde reacties ontvangen, maar live bewezen de doorgewinterde muzikanten reeds met de try-outshow in Leeuwarden dat de nummers op het podium beter tot hun recht komen en een sterkere indruk maken. Dat doen ze ook vandaag, al vanaf het begin.

Time – Rotterdam komt namelijk al krachtig uit de boxen. Het geluid staat vanaf het eerste moment al aardig goed afgesteld en trekt later verder bij tot uitstekend. Er zit veel power in de muziek en op de uitvoering valt weinig tot niets af te dingen. Bassist Johan van Stratum, gitaristen Jord Otto en Ferry Duijsens en drummer Ed Warby laten een zeer professionele indruk achter, waarbij het speelplezier en onderlinge contact opvalt. Anneke speelt tijdens het openingsnummer gitaar en zou dat later nog een paar keer doen, zoals in On Most Surfaces. De klassieker van The Gathering zorgt voor meer beweging bij het publiek dan de eerste twee nummers.

Beweging is er ook bij de single My Champion – Berlin. Hier en daar zie je fans meezingen, dit tot tevredenheid van Anneke, die verklaart in het begin van de tour nog wel haar twijfels te hebben gehad omdat VUUR een nieuwe band is die "from scratch" moest beginnen, maar de “goodlooking boys” (doelend op de musici om haar heen) hebben haar bijgestaan. Ze is verheugd om te zien dat steeds meer mensen meezingen en dankt iedereen voor de komst naar TivoliVredenburg, een inspirerende zaal voor haar dankzij de optredens van Mastodon en Gojira.

Niet alleen van The Gathering komen er covers aan bod, ook van “The Gentle Snowstorm” (The Storm, met uitblinkende Jord Otto) en Devin Townsend Project (Fallout). De karakteristieken van Devin Townsend-songs hoor je ook weer in de eigen nummers van VUUR terug, zoals Days Go By – London en zeer zeker ook The Martyr And The Saint. Fallout past dan ook uitstekend tussen de eigen tracks die aan bod komen, waarvan Days Go By - London een van de beste tracks is, mede vanwege de vocale prestatie van Anneke. Een aantal fans zingt werkelijk alles mee en staat intens te genieten.

De frontvrouw is goed bij stem, zo blijkt onder andere uit Your Glorious Light Will Shine, één van de betere tracks van het album. Na het applaus valt er evenwel een stilte. “Stil dan opeens hè”, zegt Anneke dan ook om die stilte te doorbreken en snel door te gaan met Freedom – Rio. Spelen en zingen is een beter idee dan tussen de nummers door praten vandaag. Dat praten klinkt namelijk niet echt inspirerend en ze kapt zichzelf dan ook een keer af met de mededeling “Leuk verhaal, Annie.” Gelukkig zitten er ook leuke verhalen bij, zoals de uitnodiging om na de show gezellig met de band na te praten, “over het universum bijvoorbeeld, denk daar maar alvast over na.”

Na een daverend applaus voor de goodlooking boys komt Strange Machines aan bod, tot grote vreugde van alles en iedereen. De klassieker is het onbetwiste hoogtepunt van de avond en veel bezoekers staan dan ook te headbangen. De band komt daarna nog terug voor een toegift met The Fire - San Francisco en Reunite! – Paris. VUUR sluit daarmee een professionele show met een prima geluidsafstelling goed af. De fans hebben genoten en er zijn nieuwe zieltjes gewonnen. Anneke beschouwt het bijeenzijn van vanavond als “microwereldvrede….. neem dat mee naar huis.”

Setlist VUUR:
1. Time – Rotterdam
2. Sail Away – Santiago
3. On Most Surfaces (Inuït) (The Gathering-cover)
4. My Champion – Berlin
5. The Storm (The Gentle Storm-cover)
6. Save Me – Istanbul
7. Days Go By – London
8. The Martyr And The Saint – Beirut
9. Fallout (Devin Townsend Project-cover)
10. Your Glorious Light Will Shine – Helsinki
11. Freedom – Rio
12. Strange Machines (The Gathering-cover)

Toegift:
13. The Fire - San Francisco
14. Reunite! – Paris

Setlist Scar Symmetry:
1. Morphogenesis
2. Chaos Weaver
3. Mind Machine
4. Rise Of The Reptilian Regime
5. Reborn
6. Frequencyshifter
7. Cryonic Harvest
8. Neuromancers
9. The Iconoclast / The Anomaly
10. The Illusionist

Setlist My Propane:
1. Before You Are Dead
2. A Dog Is A Dog Is A Dog
3. Hole
4. Medusa
5. Waves
6. Russian Pile-Up

Met dank aan Laili Soeng voor de foto's.