Daedalus was een beroemd architect en uitvinder binnen de Griekse mythologie. Zijn leven ging niet bepaald over rozen. Hoewel hij in Athene bekendstond als een van de grootste uitvinders van zijn tijd, werd hij bevangen door jaloezie toen een van zijn leerlingen hem bleek te overtreffen. Na een moordpoging moest hij Athene ontvluchten. Hij belandde op Kreta en kwam daar in dienst van koning Minos.
Het beroemdste verhaal uit de mythologie is vervolgens hoe hij met zijn jonge zoon Icarus door de lucht probeerde te ontsnappen van het eiland door een paar enorme vogelvleugels van veren te maken. Hij gaf zijn zoon de raad niet te hoog te vliegen, niet te dicht bij de zon, maar ook niet te laag, omwille van het water dat de veren nat zou maken. Icarus sloeg zijn vaders advies echter in de wind, reikte te hoog en stortte ter aarde. Iron Maiden vereeuwigde het verhaal in The Flight Of Icarus.
Tot zover de mythologie. Daedalus is namelijk ook een album van de Amerikaanse postrockband Goodbye, Titan. Het is de tweede full-length van dit viertal uit North Carolina (als we de soundtrack Harbinger OST niet meetellen). En hoewel het postrockgenre overloopt, hebben de lange, uitgesponnen composities van Goodbye, Titan absoluut hun charme. Zo verraadt het veertien minuten durende Man Plus al direct de klasse van dit gezelschap. Het nummer is overwegend melancholisch en ingetogen en kent een trage opbouw. Toch verveelt het nummer geen seconde. Het hierop volgende Critical Mass is wat harder van aard en combineert akoestisch getokkel en subtiele samples met jankende tremoloriffs.
Goodbye, Titan volgt het beproefde recept van het instrumentale postrockgenre, maar zorgt wel voor een uitstekende uitvoering. De enige verrassing is het folk-fluitje dat opduikt in Mynot (een nummer dat overigens met een erg mooie pianomelodie eindigt). Van de overige tracks is het bijna tien minuten durende Total Protonic Reversal wat aan de saaie kant, terwijl afsluiter Victory Memorial (dat begint met Explosions In The Sky-achtige akoestiek, om uit te monden in een sneller, bijna opzwepend ritme) juist een van de betere nummers is.
Liefhebbers van het genre zullen zich geen buil vallen aan Daedalus. Goodbye, Titan beschikt over voldoende kwaliteit om de muziek ook bij een gebrek aan originaliteit interessant te houden. Lieden die Followed By Ghosts en pg. lost kunnen waarderen, zullen ook met Daedalus uit de voeten kunnen.
Tracklist:
1. Man Plus
2. Critical Mass
3. Total Protonic Reversal
4. Mynot
5. Victory Memorial
