Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

Monuments - The Amanuensis
Jaar van release: 2014
Label: Century Media Records

Monuments - The Amanuensis

Er lijkt zich langzaamaan een trend te ontwikkelen in de prog/math/djent: de grote namen uit deze hoek zoeken een nieuwe weg om, zonder hun roots te verloochenen, spannend te blijven. Dat is natuurlijk ook wel een beetje logisch. Elk beginnend bandje met een achtsnaar, begeleid door een 'moeilijke drummer', gaat een beetje zitten te staccato-riffen op z'n Axe-Fx II en noemt zichzelf ook djent. Je moet natuurlijk onderscheidend blijven, wil je niet het onderspit delven in zo'n populair genre.

Opvallend is dat Monuments daarin met het nieuwe album The Amanuensis dezelfde weg lijkt te zoeken als Textures met Dualism en Tesseract met Altered State. Een nieuw geluid, een nieuwe feel. Lompharde beukers als Admit Defeat en Doxa hebben plaatsgemaakt voor dat wat ook eerder genoemde bands interessanter lijken te vinden. Een dynamischer en organischer geluid. Een compositie die vooral een belevenis op zich is; een verhaal, een ervaring. Zo nu en dan wordt er nog wel hard van leer getrokken zoals bijvoorbeeld bij het begin van track 6, The Alchemist, maar al snel blijkt dat niet meer dan een schijnbeweging te zijn.

Monuments heeft die 'wij kunnen het hardste rammen'-truc ook niet (meer) nodig. Nee, de Britten hebben veel meer in huis. Dat wisten we al wel langer, maar dat komt er nu ineens met nootwatervallen tegelijk uit. The Amanuensis klinkt zoveel volwassener dan voorganger Gnosis. Niks dichtgecompresste blasts, niks lompharde breakdowns. Nee, deze schijf kenmerkt zich vooral door een sterk gevoel voor melodie. Een meesterlijk beheerste, melodieuze benadering van djent, met hier en daar wat effectief ingezette death-invloeden. Een plaat die bol staat van de bijzondere wendingen en patronen en dat is nou precies wat die laatste platen van Tesseract en Textures ook zo karakteriseren.

Monuments neemt je mee op een reis door verschillende muzikale landschappen. Daar leent de stem van de nieuwe zanger Chris Baretto zich dan ook uitstekend voor. Zijn enorme vocale diversiteit komt hier helemaal tot zijn recht. Wat moet die samenwerking een genot zijn geweest. Je voelt bij wijze van spreken die blikken, als in een geslaagde jamsessie, naar elkaar gaan: "Gast, dit klinkt zo gaaf met onze muziek!" Dat heeft de rest van de band ongetwijfeld geïnspireerd; de herkenbare riffs van John Browne en Olly Steele zijn nog steeds aanwezig, maar klinken sterker en voller. Ook Mike Malyan (drums) verkeert weer (of is het 'nog steeds'?) in topvorm.

The Amanuensis is de culminatie van alles wat de band geleerd heeft in zijn vierjarige bestaan. En dat wordt nog eens benadrukt door de ijzersterke productie. Alle details zijn perfect te onderscheiden. Ook in dat opzicht heeft men een enorme stap vooruit gemaakt ten opzichte van Gnosis, dat toch vooral een brute, directe productie had. Monuments levert een monumentale plaat af. 26 juni spelen ze in Tivoli De Helling en kunt u het zelf ervaren.

Tracklist:
1. I, The Creator
2. Origin Of Escape
3. Atlas
4. Horcrux
5. Garden Of Sankhara
6. The Alchemist
7. Quasimodo
8. Saga City
9. Jinn
10. I, The Destroyer
11. Samsara

Score: 83 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 20 juni 2014

Meer Monuments:

Monuments - The Amanuensis
Reactie van Damien op 20-06-2014 om 15:03u
Score: 87 / 100

Later van t jaar staan ze ook nog in Haarlem dacht ik met After the Burial en Dead Letter Circus. Maar een gave plaat, enorme stap vooruit!

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.