De Shrapnelstal stond in de jaren tachtig garant voor het betere gitaargeweld. Had je wat in huis als snarenplukker, dan wist labelbaas Mike Varney je wel te vinden. De man ontdekte immers het talent van Jason Becker en Marty Friedman (Cacophony), Geoff Thorpe en Vinnie Moore (Vicious Rumors) en meer van dat soort illustere namen. Ook No Escape, het debuut van het Californische Hexx zag het levenslicht bij Shrapnel Records. Reden genoeg destijds voor Roadrunner Records om de band binnen te halen. Resultaat: Under The Spell.

Was No Escape vooral een lekkere heavymetalschijf met goed gitaarwerk, Under The Spell is het tienvoudige daarvan. Sneller, heaviër, strakker en flitsender. In 1986 ongetwijfeld ongehoord. Gestoken in zo'n typische iconische 'metal'hoes, heeft de plaat ook vandaag niets aan kracht ingeboet. Missers staan er niet op. Van nekbrekers als Hell Riders en A Time Of War tot zware beukers als Under The Spell en het briljante Midnight Sun. Het album biedt voor ieder wat wils. De band wisselt snelle speed metal op likkebaardend lekkere wijze af met logge midtempo passages. Het gitaarwerk vormt logischerwijs de smaakmaker, maar verzandt niet in oeverloos gepiel. De sterke solo's zijn namelijk op overzichtelijke wijze in de songstructuren verwerkt.

Naast smaakvol snarenwerk mag ook het uitstekende drumwerk van Dave Schmidt niet worden vergeten. Een prima trommelaar die doorgaans vlotter dan het licht uithaalt, maar ook technisch interessant voor de dag komt. Er valt op ritmisch vlak toch al geen speld tussen te krijgen, aangezien riffs, drums en baspartijen elkaar op ijzersterke wijze ondersteunen. Tel daarbij op dat ook zanger Dan Bryant zijn mannetje staat. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij misschien niet tot de buitencatagorie behoort, maar zijn ruwe strot leent zich perfect voor de snelle metal van Hexx. Ik vind het ook nog altijd onbegrijpelijk dat de band na dit meesterwerk een mix van death/thrash is gaan spelen. Dat album Morbid Reality en de twee ep's zijn weliswaar aardig, maar staan ver af van wat hier geboden wordt.

Under The Spell is een typisch voorbeeld van een vergeten klassieker. De oudere US metalliefhebber zal het album ongetwijfeld in de kast hebben staan, maar jongere fans hebben er waarschijnlijk nooit van gehoord. Het is daarom ook jammer dat de plaat nooit officieel op cd is verschenen. Er is weliswaar een redelijke Reborn Classics uitgave in omloop (waarop ook de sterke Nightcrawler-schijf Soldier In Time staat, maar dat terzijde), maar dergelijke bootlegs zijn eigenlijk maar surrogaat. Met de lp heb je echter wel een van de fraaiste platenhoezen op groot formaat in huis. En anders blijft het gewoon wachten op een fatsoenlijke heruitgave. Daar schreeuwt een album van deze kwaliteit simpelweg om.

Tracklist:
1. Hell Riders
2. A Time Of War
3. Edge Of Death
4. The Victim
5. Under The Spell
6. Out For Control
7. Suicide
8. The Hexx
9. Fever Dream
10. Midnight Sun