Dat betekent dat Fueled By Fire weer een tikje extremer is geworden. Als je alleen al naar het artwork kijkt, mag dan geen verrassing zijn. Dit soort kunstwerkjes prijkt namelijk op menig oldschool death metalalbum. Zelfs de songtitels lijken alsof ze door Chuck Schuldiner bedacht zijn. Catastrophe had zo op Spiritual Healing kunnen staan. Rick Rangel lijkt niet op Chuck, maar de zanglijnen zijn erg treffend. Op Suffering Entities zakken die invloeden al weer weg en neigt de rest van dit album naar technische death/thrash. Net als op Plunging Into Darkness duikt er soms een nintendosolo op. Nieuwsgierig? Luister maar eens naar Rotten Creation
Behalve een stap richting een eigen geluid, is Fueled By Fire duidelijk beter geworden in het schrijven van composities met kop en staart. Trapped In Perdition klinkt vooral een stuk logischer. Nog altijd willen de heren iets te graag wisselen in ritmes en melodieën, maar er schuilt tenminste een plan achter. Niet alleen levert dit soms bijzonder gave songs op, maar ook dat we hier mogelijk met het beste album van Fueled By Fire tot nu toe te maken hebben. Zelf ben ik meer gecharmeerd van pure thrash metal, maar ik kan deze route van de band wel waarderen en vooral begrijpen. Het imiteren van Exodus is uiteindelijk een doodlopende weg, terwijl Fueled By Fire langzamerhand in staat moet zijn om een groter publiek te bereiken. Het beste is nog dat ik het gevoel niet kan onderdrukken dat deze heren nog meer in hun mars hebben. Verplichte kost voor liefhebbers van bovengenoemde genres.
Tracklist:
1. Catastrophe
2. Suffering Entities
3. Forsaken Deity
4. Profane Path
5. Defaced Mortality
6. Rotten Creation
7. Pharmaceutical Extermination
8. Symbolic Slaying
9. Obliteration
10. Abeyant Future (Outro)
11. Depiction of Demise (bonustrack)
.jpg){kind=small}
