Tales Of The Weird is namelijk ijzersterk. Stukken beter en gevarieerder dan Riot Squad en over de gehele linie wat memorabeler dan het meesterwerk Electrify uit 2008. Nam de band na die schijf slechts een jaar de tijd om nieuwe songs te schrijven, nu zijn het er ruim drie. En dat hoor je. Deze nieuweling barst uit z'n voegen door een hele rits geweldige metalsongs. Nummers die na afloop schreeuwen om herbeluistering. Waar Riot Squad een niet onaardige, maar iets te eentonige thrashwervelwind was, daar bezit Tales Of The Weird de kwaliteit en afwisseling om tot moderne klassieker uit te groeien.

Even vreesde ik dat de Duitsers hun kruid al vroeg verschoten op deze schijf. Paradox opent namelijk met misschien wel het beste nummer dat de band ooit op plaat kwakte. De titelsong klopt van begin tot eind. Een episch bakbeest vol wendingen, technisch spel en enorm aanstekelijke melodieën. Zie dat pakkende refrein bovendien maar eens uit je kop te krijgen. Een omschrijving als thrash schiet eigenlijk tekort bij tracks als dit monster. Hier komen speed metal, thrash en progressie samen. Een combinatie die perfect werkt en de gehele plaat niet inkakt. Waar menig clubje muzikanten na sterke openers door de mand valt, daar gaat Paradox doodleuk verder.

Deze jongste telg is in die zin een reis door de tijd. Steinhauer en zijn maten knipogen hier en daar naar de drukke doch charmante debuutschijf Product Of Imagination en comebackplaat Collision Course (Day Of Judgement), maar bezoeken ook de mystieke thrash van Heresy en het tech-thrashspektakel Electrify (Brainwashed). Het zijn ingrediënten die formidabel samengebonden zijn in composities vol heerlijke riffs, flitsende gitaarsolo's, snelle drumpartijen en luidruchtig zangwerk.

Minpunten zijn er niet of nauwelijks. Steinhauer mag dan niet het grootste bereik ter wereld hebben, zijn prestatie is stukken beter dan in het verleden. Daarnaast weet hij de Rainbow-cover A Light In The Black verrassend goed te dragen, hoewel de moderne sound wel wat gevoel van deze klassieker wegsnoept. Maar daar gaat het niet om. Paradox is op volle kracht in de eigen songs. Die tellen. Sterke songs vol melodie die met recht de plek in de metalen eredivisie consolideren. Paradox mag zich met deze schijf voor goed tot de beste Duitse thrashbands rekenen, al steunt de muziek meer op Amerikaanse helden als Metallica en (vooral) Heathen. Een wereldschijf die iedere liefhebber van melodieuze speed metal in de kast hoort te hebben.

Tracklist:
1. Tales Of The Weird
2. Day Of Judgement
3. Brutalized
4. Fragile Alliance
5. Escalation
6. Brainwashed
7. Slashdead
8. Zeitgeist
9. The Downward Spiral
10. A Light In The Black