Het titelnummer belooft veel goeds; een schitterend nummer wat tussen Coverdale (van dat stigma komt -ie nooit meer af, vrees ik) en Dio in hangt. En ik moet toegeven, het klinkt allemaal weer een stuk frisser dan op het vorige album. Volgens Jorn komen vele nummers uit een rijke verzameling demo's die de heren in de loop der jaren hebben gemaakt, kortom, het lag allemaal al op de plank om geperfectioneerd te worden zonder te verzanden in geëxperimenteer.
Uit die rijke historie komt onder andere City Inbetween, wat hij nog in 1995 opnam samen met Ronnie LeTekro van TNT in een band namens Vagabond. Dat hoor je, want het is een beetje de vreemde eend in de bijt op dit album. Voor de rest is Lande een beetje meer de classic rock kant opgegaan, wat je o.a. goed hoort op Rock And Roll Angel. Net als de titeltrack is een nummer als het Rainbow-achtige Burn My Flame een pareltje als het gaat om de stijl zoals wij allen Jorn willen horen.
Jorn is op dit album goed bij stem en overtuigender dan op het voorgaande album wat hij afleverde. Ik vind het gitaarwerk wat minder spetterend (minder nadrukkelijk in de mix en wat vlak), en dat is eigenlijk het enige minpuntje wat ik kan ontdekken. Het saaie Tarja Turunen-nummer I Walk Alone is door Jorn opgelapt tot een aanvaardbaar nummer en helaas moet mijn promo de Thin Lizzy-cover The Sun Goes Down ontberen (die komt alleen op de eerste limited edition digipack persing). Maar de algemene indruk is weer positief. Jorn fans, verheug uzelf !
Tracklist:
1. Spirit Black
2. Below
3. Road Of The Cross
4. The Last Revolution
5. City Inbetweeen
6. Rock And Roll Angel
7. Burn Your Flame
8. World Gone Mad
9. I Walk Alone (Tarja Turunen cover)
10. The Sun Goes Down (limited edition bonus)
