“Because your not...... Promised......Tomorrow”. Met deze kreet wist Stuck Mojo tig mensen te boeien en maakte het naam en faam in de metal. Schrijnend was wel dat deze tekst later letterlijk van toepassing werd op Stuck Mojo. Maar na een aantal mindere releases, een break up en een aantal bezettingswisselingen (o.a. zanger Bonz) is de band sinds een jaar of vier weer terug bij af en bracht het onlangs het nieuwe album The Great Revival uit.

Een nieuw hoofdstuk betekend ook vaak een nieuwe wending en daar is op dit album toch wel degelijk sprake van. De kenmerkende continue felheid, agressie en heftige gitaren die met name het debuut Snapping Necks en diens opvolger Pigwalk opleukten heeft namelijk grotendeels plaats gemaakt voor meer melodie en een aantal nummers zijn ook veel toegankelijker geworden (lees mainstream, niet alleen muzikaal maar ook tekstueel). Zo zijn er af en toe zelfs invloeden uit de country waarneembaar.

Verder zijn de vocalen van rapper Lord Nelson (ook te horen op het vorige album Southern Born Killers uit 2007) veel toegankelijker en minder fel dan die van voorganger Bonz. Lord Nelson is veel meer rapper dan voorganger Bonz en hij zou zelfs een homie van 50 Cent kunnen zijn. Ook maakt Stuck Mojo op dit album gebruik van zangeres Christy Cook, een zangeres waarvan het stemgeluid me doet denken aan een zangeres zoals Nicky, voormalig winnares van Idols. Wat niet is veranderd is de bijdrage van oerlid en gitarist Rich Ward. Deze fanaticus weet op dit album toch weer enkele kwalitatieve nummers uit de mouw te schudden.

Een hoogtepunt op The Great Revival is o.a. de openingstrack 15 Minutes Of Fame. Dit is typische melodieuze rapmetal, waarbij met name de puike samenzang tussen Ward en Nelson en de heerlijke groove opvallen. Verder valt het daaropvolgende Friends op vanwege de toegankelijkheid. Dit is een vrolijk, rocky en swingend nummer dat ook zo in de top 40 zou kunnen staan. Dit komt met name door de poppy vocalen van Cristy Cook. Mijn persoonlijke favorieten zijn de nummers Now That You’re Alone, dat ongeveer dezelfde beat heeft als het nummer Come With Me van Puff Daddy en Jimmy Page (OST Godzilla 1998) en het stevige en snelle nummer The Fear waar je eigenlijk weer de oude Stuck Mojo hoort.

Minpuntje is het vreselijke nummer Country Road (cover van John Denver). Dit nummer hoort absoluut niet op dit album thuis en mij bekruipt het gevoel dat de heer Ward wel heel graag in de voetsporen zou willen treden van Kid Rock (inclusief hoedje). Dit heb je toch niet nodig man!

Persoonlijk kan ik wel naar deze toegankelijkere Stuck Mojo luisteren. Toch wil ik de liefhebbers van het oude werk van Stuck Mojo aanraden om het album eerst eens te gaan beluisteren. Stuck Mojo laat op dit album horen meerdere stijlen te kunnen hanteren en daar is niets mis mee. Ik vraag me alleen af of het de band ook echt succes gaat opleveren.

Tracklist:
1. Worshipping a False God
2. 15 Minutes of Fame
3. Friends
4. The Flood
5. Now That You're All Alone
6. There's a Doctor In Town
7. The Fear
8. There's a Miracle Comin'
9. Country Road
10. Invincible
11. Superstar Part I (The Journey Begins)
12. Superstar Part II (The World of Egos and Thieves)