Het uit Seattle afkomstige Snail is misschien wel één van de best bewaarde geheimen uit de jaren negentig. Dit trio brengt in 1993 zijn zelfgetitelde debuutplaat uit in een tijd waarin Seattle het epicentrum is van de grungemuziek. Snail is een bijzonder sterke plaat waarop grunge, noiserock en stoner (dat als genre destijds nog in de kinderschoenen staat) samenkomen. Toch duurt het maar liefst negentien (!) jaar voordat er met Blood (2009) een opvolger komt. Na dit indrukwekkende comebackalbum volgen Terminus (2012) en Feral (2015). Hierna is het weer zes jaar wachten op nieuw songmateriaal. Op Fractal Altar is er een herkenbaar, door de wol geverfd Snail te horen dat op comfortabele wijze zijn eigen weg blijft volgen.

Met Mission From God en Nothing Left For You kent het album een opzwepende start. Snail laat hier onvervalste stonerrock horen met fuzzy gitaarwerk, hier en daar een lekkere gitaarsolo en heerlijk ijverig drumwerk. Hier komt ook meteen een van de karakteristieke elementen van Snails sound naar voren; de zang. Die is zoals altijd clean, meerstemmig en harmoniserend. Stonerrock en goede zangers gaan niet altijd hand in hand, maar zanger/gitarist Mark Johnson onderscheidt zich met goed verzorgde vocalen en pakkende melodielijnen.

In Not Two maakt de groep geen geheim van zijn liefde voor alternatieve rock. Het pakkende gitaarriedeltje en dromerige zangwerk doen denken aan een indiebandje als The Dandy Warhols, maar dan gecombineerd met stevige, fuzzy gitaarpartijen. Na Hold On, dat neigt naar seventies hardrock, volgt The False Lack, waarin weer invloeden uit de alternatieve rock hoorbaar zijn. Vooral Johnston blinkt uit met zijn uitstekend verzorgde, harmoniserende zang. Ook in het dromerige Draining White en de noisy, experimentele titeltrack weet Snail steeds weer een leuke draai aan zijn sound te geven.

Dat Snail een band is die al een aantal decennia meeloopt, is goed te horen. Hier klinkt een ervaren groep, die weet waar die mee bezig is. Dit is in hoofdlijnen een stonerrockplaat, maar dat er roots liggen in grunge/alternatieve rock is nog altijd hoorbaar. Zonder dat er echte uitschieters te bespeuren zijn, is Fractal Altar een prima album.