Het Deense Demon Head mag dan voor een niet bijster originele bandnaam hebben gekozen, op muzikaal vlak staat het vijftal garant voor veel moois. Op de eerste albums is de originaliteit nog ver te zoeken. Tegenwoordig is Demon Head een band die duidelijk zijn eigen plekje en sound heeft gevonden. De zelfverklaarde diabolic rock die de groep op het nieuwe album Viscera laat horen, is aanvankelijk lastig verteerbaar, maar na enige volharding geeft dit duistere album zijn geheimen prijs.

Hoewel Demon Head met de gebroeders Gjerlufsen Nielsen twee gitaristen in de gelederen heeft, ligt de nadruk niet meer op leuk in het gehoor liggende gitaarriffs. Waar er in het verleden nogal eens van tempo gewisseld werd, is de muziek nu trager en slepender. De post-punk en gothic-invloeden komen hierbij nadrukkelijker naar voren. Het collectief staat centraal en alles is gericht op het neerzetten van de sfeer. Die sfeer is kil, duister en unheimisch, maar vooral ook meeslepend.

Demon Head heeft de songs geduldig opgebouwd. Doordat het tempo maar sporadisch omhoog gaat, komen ze bij de eerste paar luisterbeurten wat saai en statisch over. De composities zitten echter uitstekend in elkaar en de band weet op deze plaat zijn sterkte punten goed te benadrukken. Zo wordt er gebruikt gemaakt van blaas- en snaarinstrumenten en een kerkorgel om de emotioneel beladen sfeer nog wat extra aan te zetten. Ook blijkt de keuze om meer gebruik te maken van meerstemmige zang een gouden greep. Net als de instrumentatie staan de vocalen van Marcus Ferreira Larsen in dienst van het nummer. Door het gebruik van gelaagde vocalen krijgen de liedjes net wat meer dramatiek.

Tot slot toch wat kritiek. De keuze om een aantal intermezzo’s op te nemen in de tracklist is niet helemaal geslaagd. Aan de ene kant vormen de intermezzo’s een brug tussen langere sleuteltracks en brengen ze het album samen. Toch zijn deze kortere songs kwalitatief duidelijk de mindere en doen ze toch iets afbreuk aan dit sterke album. Het merendeel van het songmateriaal op Viscera is echter zeer de moeite waard. Dit is een heerlijke plaat om je in te verliezen in deze duistere tijd van het jaar.