Duitse rock zonder accent, bestaat dat? Jazeker, Jaime Scholz van Leaf heeft gewoon een goed internationaal stemgeluid. Ook de muziek klinkt erg internationaal: emotionele rock die beïnvloed is door Creed, Kane en Nickelback. Deze jonge band debuteert met dit album op het metal-gerichte platenlabel Locomotive music.
De muziek van deze heren doet erg clichéachtig aan en breekt nergens potten. Er is qua muzikaal vermogen weinig aan te merken, maar de liedjes op deze cd doen te gewoon aan. De band beukt af en toe wel eventjes lekker door, maar over het algemeen is deze muziek eerder slaapverwekkend dan boeiend. De band beweert zelf dat ze harder, emotioneler en vooral energievoller zijn op een live podium, wel jammer dan dat dit op deze cd niet uit de verf komt.
Ik zou er niet van verschieten dat de heren in een eigen heimat wel vrij bekend, zijn want dit is erg radiovriendelijke muziek. Nummers als 'Breakable' en 'Not enough' zijn het luisteren wel waard maar ik denk niet dat er veel mensen zijn die heel deze cd na elkaar met veel plezier zullen beluisteren. De muziek raakt nergens, je zal geen seconde verrast zijn en het klinkt erg vlak. Internationaal kunnen ze zeker nog niet wedijveren met professionele bands. Toch geïnteresseerd geraakt? Luister dan zelf naar hun muziek op hun webstek.
Tracklist:
1. Impressions
2. Breakable
3. Circle of ways
4. Swimming
5. 81
6. Floatin
7. Burned eyes
8. Changin
9. Not enough
10. Stolen childhood
11. Thank you
12. Inside me
13. Temple of love
