Ordos is één van de vele bands uit de actieve metalscene in Uppsala. De Zweedse groep is in 2011 opgericht en brengt in 2017 zijn debuutplaat House Of The Dead uit. Sindsdien hebben er wat personeelswisselingen plaatsgevonden en is er een tweede gitarist aan de line-up toegevoegd. Het doel van Ordos is hetzelfde gebleven: sfeervolle, duistere stonersongs schrijven.

Op The End hanteert Ordos regelmatig de botte bijl. De gitaarriffs en ritmes klinken intens en meedogenloos. Mede door de intensiteit en de bulderende vocalen van Emil Johansson doet Ordos denken aan High On Fire. Johansson is als zanger echter veel bekwamer dan Matt Pike. Naast de genoemde rauwe vocalen laat hij in het refrein van de titeltrack en in de verzen van The Hunter Of Hades veel pakkendere zang horen. Hij gebruikt zijn stem goed en wisselt veel af in de songs. Vooral in III brengt hij zijn vocalen met veel dramatiek en expressie, wat voor veel extra sfeer zorgt.

Hoewel Ordos in beginsel een stoner/doomband is, zijn er duidelijke invloeden uit de black metal en psychedelische rock te ontdekken. Upsala - een cover van de opgeheven band S:t Erik - klinkt Ordos opvallend vuig terwijl er in Omega meer een jammende aanpak gehanteerd wordt. Toch kent deze plaat ook enkele mindere momenten. De songteksten zijn toch wat standaard en afgezaagd. Ook de gitaarriffs zijn niet altijd even spannend.

The End vergt wat extra luistertijd, maar dat is de plaat uiteindelijk wel waard. De songs zijn uiteenlopend, maar hangen goed samen. De albumhoes is illustrerend voor de lekker duistere sfeer die de songs ademen.