Shylmagoghnar; spreek dat maar eens in een keer goed uit. Gelukt? De twee bandleden volstaan onderling met Shylma. Zo eigenzinnig de naam is, zo is de muziek. Denk aan een heldere en sfeervolle mix van melancholische Finse metal en melodieuze black met veel lagen en enkele progressieve twists.
Het duo uit Zuid-Limburg maakte al veel indruk met het debuut Emergence (2014). Het leverde veel belangstelling op, onder andere van Napalm Records dat een contract sloot met de zuiderlingen. Het debuut kwam vorig jaar alsnog op vinyl uit en inmiddels is de opvolger een feit, die letterlijk verder gaat waar zijn voorganger ophield. Zo sluit de outro (The Sun No Longer) aan op de intro van het nieuwe titelnummer.
Transience is evenwel in veel opzichten een verbetering ten opzichte van zijn voorganger. Allereerst zijn er stappen gemaakt op het gebied van de productie. Het geheel klinkt voller, krachtiger, dynamischer en levendiger. Het levert een prettige luisterervaring op, mede door de grotere samenhang tussen de nummers dan voorheen. Ondanks de samenhang is er wel voldoende afwisseling. Zo is het zeer fraaie, instrumentale The Dawn Of Motion feller en tegelijk folkgeoriënteerder dan de maar liefst twaalf minuten lange openingstrack, die bij vlagen fraaie gitaarleads bevat.
De acht songs van gemiddeld negen minuten bieden de luisteraar bovendien meer uitdaging. Dit zonder te verzanden in te complexe passages. De verrijkingen zijn organisch verwerkt binnen het geheel en er is dan ook sprake van een knap staaltje songwriting. De bas is veel duidelijker te horen dan op de voorganger (er zit zelfs een solo in As All Must Come To Pass) en de instrumentatie bestaat uit meer octaven.
Het enige nadeel is dat degenen die op basis van het debuutalbum torenhoge verwachtingen hebben, niet overal op het puntje van hun stoel zullen zitten. Elk nummer biedt wel memorabele ideeën, maar niet over de hele lengte. De speelduur van een uur gaat daarom tegen zich werken. Desondanks valt er voldoende te genieten, mede door de verbeterde sound en de gelaagdheid. Het levert een fraaie opvolger van Emergence op, die laat horen dat Shylmagoghnar verschillende verbeteringen heeft doorgevoerd. Heb je nog niet van Shylma gehoord en bevalt hetgeen je in de bijgaande clip hoort, dan kun je met een gerust hart beide albums in een keer aanschaffen.
Tracklist:
1. Transience
2. The Dawn Of Motion
3. As All Must Come To Pass
4. This Shadow Of The Heart
5. The Chosen Path
6. No Child of Man Could Follow
7. Journey Through The Fog
8. Life
.jpg){kind=small}
