Richard I (Richard de eerste) was koning van Engeland van 1189 tot 1199. Hij stond bekend als een vechter. Hij was een strijdvaardig en moedig man, die ook interesse in cultuur en gevoel voor humor had. Vanwege deze eigenschappen kreeg hij de bijnaam Leeuwenhart. Voor Serenity een bron van inspiratie, zo blijkt uit de titel en het uitgewerkte concept.
Lionheart is de zesde plaat van de Oostenrijkse symfonische (power)metalformatie. Het is vooral een herkenbare, bombastische, toegankelijke en cinematische plaat. Heroïsch op momenten, vaak aangezet met een koor en keyboardsymfonieën. Een die warmer en gepolijster geproduceerd is dan zijn voorganger Codex Atlanticus, waardoor het metal-element wat minder prominent aanwezig is.
United is direct een sterke binnenkomer met goede leads en een aanstekelijk refrein, een track met power die het live goed gaat doen met zijn ‘who-o-oh’-brug. Ook het titelnummer is een meezinger. Net als Stand And Fight en Rising High vindt het nummer in een versnelling hoger plaats, maar laatstgenoemde bevat wat meer op NWOBHM geschoeide riffs. En over riffs gesproken: in The Fortress (Of Blood And Sand) zijn ze goed uitgelicht.
Aan diversiteit in tempo geen gebrek. Met Heaven komt een zoetsappige, filmische powerballad voorbij, met bijdrage van ex-Faun-zangeres Katja Moslehner. Direct erachteraan klinkt de mooie, instrumentale piano-intermezzo King’s Landing, dat de luisteraar stil krijgt. Eternal Victory is het volgende hoogtepunt. Het volle en krachtige melodieuze metalnummer heeft een energiek karakter en een aanstekelijk meezingrefrein. Ook de andere nummers kun je zo meezingen, maar Eternal Victory heeft iets extra’s. Ook het titelnummer en afsluiter The Final Crusade behoren tot de highlights. The Final Crusade is het meest verrassende nummer van de plaat met enerzijds grunts en anderzijds de vocal bijdrage van Federica Lanna (Sleeping Romance).
In Stand And Fight zingt bassist Fabio D’Amore en hij had zich beslist mogen beperken tot zijn basspel. Georg Neuhauser brengt het er veel beter vanaf. Zijn kenmerkende zang is een van de sterkste punten van Serenity, samen met het enthousiasme tijdens de liveshows. Een ander punt van kritiek op deze release is dat deze wat te veel op safe speelt. Zo begint Hero met een vette riff, maar zakt daarna het adrenalinepeil met een rustig couplet en een standaardrefrein. De cinematische bridge scoort evenwel juist pluspunten.
Of je je laat meeslepen door de avonturen van Richard I is afhankelijk of je de voorspelbaarheid van de melodieën en de gepolijste productie een struikelblok vindt of niet. Serenity kiest met Lionheart voor een aanpak waarin de bombast dik bovenop het gitaarwerk ligt en de riffs er slechts af en toe goed doorheen prikken. Fans die het bombastische aspect van de Oostenrijkers omarmen, hebben aan deze nieuwe release een goede plaat.
Tracklist:
1. Deus Lo Vult
2. United
3. Lionheart
4. Hero
5. Rising High
6. Heaven
7. King’s Landing
8. Eternal Victory
9. Stand And Fight
10. The Fortress (Of Blood And Sand)
11. Empire
12. My Fantasy
13. The Final Crusade
