Laat ik het zo stellen. Halverwege de jaren ’90 stond ik aan de wieg van Narnia en speelden we neoklassieke, melodieuze hardrock, zoals Yngwie Malmsteen en Europe, maar ook Rainbow. Dat zijn bands waar ik de grootste passie voor heb. De eerste twee albums van Narnia zijn voor mij altijd de beste geweest en daarbij ook de succesvolste. Wat volgde was een heel mooie tijd, want we zijn op tour geweest met Dio, Stratovarius. We zijn in Japan geweest. Daarna wilde de band andere dingen doen. Ik wilde graag de huidige muzikale koers voortzetten, maar de anderen gingen liever progressieve rock spelen. Dat was ook geen probleem, maar ik ben toen naar alternatieve manieren gaan zoeken om die stijl te spelen. Zodoende leerde ik Tommy van Reinxeed kennen. Dat is alweer enkele jaren geleden, toen ik de band contracteerde. We kwamen er al snel achter dat we de passie deelden voor neoklassieke metal. De eerste nummers zijn in 2008 al geschreven. Aanvankelijk deden we daar niets mee, maar op verzoek hebben we ze naar Japan gestuurd. Die lui waren er dol op, waarna we hebben besloten om Golden Resurrection op te richten. Ik ben er helemaal mee in de wolken, omdat ik terug ben met de muziek waar ik het meest van houd. Niets ten nadelen van het album Focus, wat we afgelopen jaar met Audiovision uitbrachten. Ook daar ben ik erg trots op. Golden Resurrection wordt momenteel behoorlijk goed ontvangen in Japan en Europa en ik zie het ook als een logische voortzetting op het album Long Live The King (1999) van Narnia.
Jij en Tommy zijn de spil van de nieuwe band. Kun je wat meer vertellen over hoe jullie elkaar ontmoet hebben?
Dat kwam door de drummer van Majestic Vanguard, Daniel Eskilsson. Hij gaf me in 2007 een demo van Reinxeed. Die ben ik overigens kwijtgeraakt in de enorme stapel die ik thuis heb liggen. Daniel bleef aandringen dat ik er naar moest luisteren. Terwijl ik aan het luisteren was, heb ik Tommy gebeld en in datzelfde gesprek heb ik hem een deal aangeboden. Tommy kan ontzettend goed spelen en hij is nog jong. Uiteindelijk zijn we samen muziek gaan maken en dat pakt wat ons betreft goed uit. Hij is nog een wat naïeve songwriter, terwijl ik veel ervaring heb. Het resultaat is het album Glory To my king en ik kan je zeggen dat er nog een geweldig album uit gaat komen, ergens in augustus of september. Dat album gaat Light Of The World heten. Daarbij ben jij de eerste interviewer die ik deze informatie geef. In ieder geval hebben we veel nieuwe nummers geschreven. Vanavond zie ik Tommy weer, omdat hij met Reinxeed een show doet in Stockholm. Over enkele dagen gaan ze de studio in om hun nieuwe album 1912 op te nemen. Het is echt leuk om samen te werken, maar ook om zijn band Reinxeed te ondersteunen.
Hoe zou je jullie samenwerking kunnen omschrijven?
Zowel op vriendschappelijk als muzikaal vlak zit het goed. De chemie is erg goed, want ik geloof niet dat het ooit zo makkelijk was om nieuwe songs te schrijven. Ik kom met de melodieën en wat ideeën en Tommy sloot daar perfect op aan. Weet je, ik heb met veel getalenteerde musici mogen werken, maar Tommy is daarvan de beste. Die jongen kan alles spelen. Niet alleen op gitaar, maar op op bass, drums, keyboards, vanalles. Ik geef hem veel oude muziek mee dat hem aan kan zetten om een betere muzikant te worden. Wat Nederland betreft zijn we beide fan van Robby Valentine.
Het zal toch verfrissend en inspirerend zijn om met zoveel verschillende mensen te kunnen werken?
Uiteraard. Ik hou van verschillende muziekstijlen. Dat gaat van symfonische rock tot melodieuze heavy metal tot het wat zwaardere spul dat ik met DivineFire gedaan heb. Ik vind het erg leuk om met verschillende projecten bezig te zijn. Je ziet inderdaad steeds weer andere gezichten. Ieder mens is uniek en heeft zijn of haar eigen achtergrond. Het is erg interessant om van die unieke talenten gebruik te kunnen maken. Ik beschouw het ook als een avontuur om nieuwe mensen te ontmoeten.
Wat ik zelf avontuurlijk vond klinken, was de samensmelting van heavy metal en klassieke muziek op jullie album. Op The Final Day hoor ik onder andere duidelijk fragmenten van De Vier Jaargetijden van Vivaldi. Welke componisten beschouw je zelf als de beste en zijn van invloed geweest op Golden Resurrection?
Ik luister graag naar Bach, Vivaldi en Grieg. Voornamelijk vanwege de atmosfeer. Klassieke muziek kan je recht in je hart raken en het doet iets met je. Hardrock en metal hebben diezelfde eigenschappen. Deze stijlen staan echt heel dicht bij elkaar, en daarom zijn ze zo makkelijk te mengen. Wanneer je de dynamiek van klassieke muziek toepast op metal kun je ontzettend krachtige muziek maken. Het is niet voor niets dat het een van de belangrijkste elementen is in de muziek van Golden Resurrection. Ik ben misschien niet klassiek getraind, maar ik kan ontzettend genieten van uitvoeringen van klassieke stukken.
Het is in mijn ogen een van de redenen waarom jullie muziek zo fris klinkt. Jij bent overigens net veertig geworden, maar je stem klinkt nog heel krachtig. Hoe houd je die in vorm?
Iedere dag probeer ik in ieder geval wat te zingen. Daarnaast werk ik veel aan mijn conditie. Wanneer ik leeftijdsgenoten zie, dan merk ik dat ze heel moe zijn. Er is geen vuur meer in hun ogen. De muzikale passie is verdwenen. Het wordt natuurlijk moeilijker wanneer je ouder wordt, maar ik denk dat mijn passie niet veel minder is geworden sinds mijn twintigste. Dat kun je ook wel horen op het nieuwe album van DivineFire dat volgende maand verschijnt. Het is maar goed dat ik ook van sporten houd. Ik doe actief aan cross country, lange afstanden lopen, tennis en nog een aantal andere sporten. Als zanger is je lichaam je instrument. Daarom is het erg belangrijk dat je die in vorm houdt. Sommigen komen goed weg ondanks een ongezonde levensstijl met veel drank en sigaretten.
De meeste platen waar jij aan hebt meegewerkt zijn uitgebracht op Rivel Records. Deze komt uit op Liljegren Records. Je hebt beide namen als achternaam gebruikt. Wat is exact het verschil tussen die twee?
Mijn echte achternaam is Liljegren. Ik heb in het verleden inderdaad de naam Rivel gebruikt. Dat was tot mijn scheiding. Rivel is de achternaam van mijn toenmalige vrouw. Na de scheiding heb ik besloten mijn eigen achternaam weer te gebruiken. Desondanks bleef mijn platenmaapschappij de naam Rivel Records behouden. Uiteindelijk heb ik het er met mijn ex-vrouw over gehad en heb ik besloten om ook daarvoor mijn eigen naam te gebruiken. Daar zat niet heel veel tijd tussen. Het verschil tussen die twee labels is alleen de naam.
Het christendom heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in je muziek. In het verleden is er altijd frictie geweest tussen heavy metal en religie. Hoe heb jij die twee dingen kunnen combineren?
Het geloof is altijd belangrijk geweest in mijn leven. Het gaat me niet alleen om de traditie, maar ik ben ook betrokken bij mijn kerk. Ook daarbinnen heb ik een band waarmee we lofzangen spelen. God heeft muziek gecreëerd en het is een manier om de boodschap van de Bijbel te verspreiden. Het maakt niet uit of je christen bent of niet, maar Jezus heeft ons geleerd hoe we moeten leven. Dat vind ik fascinerend. Het voelt voor mij. Zeker omdat ik er heel mijn leven mee bezig ben, is het heel natuurlijk om daar muziek over te schrijven. Mijn teksten gaan over mijn leven, maar ook mijn geloof. We zoeken allemaal een balans tussen goed en kwaad. Kijk maar eens hoe we met elkaar omgaan. We leven gewoon in een egocentrische wereld. Zo is de Westerse Wereld. Dat zie je in Zweden, dat zie je in Nederland. Je kunt een goede band met iemand hebben, maar diegene gewoon niet kennen. Ik probeer zelf zo goed mogelijk Jezus te volgen. Hij is mijn grootste held. Natuurlijk falen we erin zijn voorbeeld te volgen, maar als mens moet je je best doen. Mijn muziek is voor sommige mensen de manier om de boodschap te horen, want er zijn maar weinig christelijke metalbands. Ik krijg vele e-mails vanuit de hele wereld, waarin mensen mij willen zeggen hoeveel mijn muziek ze geholpen heeft in verschillende situaties in hun leven. Daar ben ik ontzettend trots op. Het voelt echt heel goed dat mijn muziek in staat is om mensen een goed gevoel te geven. Daar doe ik het uiteindelijk voor.
Maar toch. Niet dat ik er enig bezwaar tegen heb, maar hoe kun je als overtuigd christen in een metalband spelen?
Ik zat ooit eens in een interview samen met de zanger van Dissection, Jon Nödtveidt. Hij heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd. Dat gesprek dateerde van 2004 of 2005. Interview is misschien het verkeerde woord want het was een soort Zweedse metal expo. Daar stelden ze me ook die vraag. Ik kan alleen voor mijn eigen muziek en waar ik in geloof staan. Sommige mensen willen er graag een strijd van maken. De christelijke bands tegenover de occulte, satanische groepen. Ik heb toen ook gezegd dat iedereen zijn eigen keuzes moet maken. Je moet je eigen leven inrichten. Heavy metal is coole muziek, maar dat geldt ook voor de duistere kant. Het is een imago kwestie als je het mij vraagt. De seksuele en occulte aspecten zijn voor jongeren heel interessant. Ik ken veel bands die dat soort muziek spelen. Voor de meeste is het gewoon imago en helaas zijn er mensen die er bloedserieus mee bezig zijn. Die lui hebben gewoon kwade intenties en dat kun je voelen in hun muziek. Overigens is het in popmuziek niet veel beter, maar in de metalscene heb je die duidelijke attributen. Al die omgekeerde kruizen en pentagrammen maken het er voor mij zeker niet leuker. Maar dat is metal. Wat dat betreft is het recht in je gezicht. Ik probeer het antwoord op die vraag altijd kort te houden, maar dan krijg ik als reactie dat ik in Zweden woon en dat er in Scandinavië zoveel satanische black metalbands zijn. Daar ben ik van op hoogte natuurlijk. Het is vooral een imago, maar iets waar je in mijn ogen niet mee moet spelen. Je moet voorzichtig zijn in je leven met wat je allemaal probeert.Er zijn Amerikaanse christelijke groepering die zelfs christelijke bands en artiesten beschuldigen duivelse muziek te maken. Ben je zelf wel eens beschuldigd van satanisme?
Zeker. Ook ik ken mensen die niet kunnen begrijpen dat ik deze boodschap met dit soort muziek kan combineren. Nogmaals, we zijn allemaal uniek en we drukken ons allemaal op een andere manier uit. Zo heeft God ons gemaakt. Dat we ons anders uitdrukken, betekent ook dat we daar verschillende muziekstijlen voor gebruiken. Het zou vreselijk saai, maar ook zielig zijn wanneer we ons maar op een enkele manier mogen uitdrukken. Stel je voor dat je je maar in een stijl mag kleden. Maar ja, het gebeurt wel eens dat mensen zeggen dat ik mijn geloof niet met deze muziek mag uitdrukken. Het zijn maar weinig mensen die dat zeggen. Daar staat wel tegenover dat er veel mensen zijn die vinden dat we er wel goed aan doen om het christendom tot uiting te brengen in heavy metal.
Wat is het perspectief wat betreft touren?
Dat gaan we wel proberen, maar momenteel gebeuren er veel dingen, waardoor plannen behoorlijk lastig wordt. We hebben inmiddels besloten dat Golden Resurrection een tour gaat ondernemen. Echter, voor dat gaat gebeuren, moet wel het volgende album uit zijn. Zoals ik al zei, zal dat eind augustus/september zijn. Dan hebben we twee albums en kunnen we daarvan de beste songs spelen, maar ook Narnia zal aan bod komen. Ik denk dat er wel wat fans zijn die graag wat van Awakening en Long Live The King horen. Die nummers zijn al lange tijd niet meer live gespeeld. Misschien zullen we ook wat van Reinxeed, Tommy’s andere band spelen, wat zal betekenen dat we allebei gaan zingen. Maar tot die tijd zeker geen tour. We staan open voor losse shows in Europa. Boekingskantoren kunnen ons altijd benaderen, maar de tour zal op zijn vroegst in het najaar van 2011 zijn. We krijgen nu aanvragen uit Mexico, Brazilië, Tsjechië en natuurlijk Scandinavië. Dat zijn we aan het onderzoeken om het financieel en logistiek voor elkaar te krijgen. Ik heb erg veel zin om terug naar Nederland te komen. Met Narnia is dat al weer lang geleden, maar ik houd echt van jouw land. De muziek van Ayreon vind ik fantastisch. Ik ben zelfs twee keer naar Nederland gereisd om een show van Kayak te zien. Dat is toch echt een van mijn favoriete bands. Nogmaals, ik wil Nederland echt niet overslaan. We hebben zoveel materiaal inmiddels. Genoeg om ieder jaar een album uit te brengen.
Zodoende ben ik bijna door mijn vragen heen. Ik had er heel wat meer voorbereid, maar je hebt ze al beantwoord. Ik ben toch wel even benieuwd naar DivineFire. Na het album Farewell uit 2008 viel de band uit elkaar. Waarom hebben jullie de draad weer opgepakt?
DivineFire stopte om dezelfde reden als waarom ik uit Narnia stapte. Ik was erg moe in die tijd. Een heel donkere periode in mijn leven. Ik was wel even klaar met muziek, zodoende was Farewell een mooi afscheid. Maar uiteindelijk zijn we weer nummers gaan schrijven en DivineFire is een populaire band onder de fans. Zij bleven vragen om nieuw werk. Het nieuwe album dat in maart verschijnt zal misschien wel echt het laatste album worden. DivineFire is nooit een tourband geweest. We zijn wel in Japan geweest en hebben een show in Noorwegen gedaan, maar we komen uit verschillende landen. Op het nieuwe album zijn wat gastmuzikanten te horen en verder is het meer een spirituele band. Ik kan nog niks concreets over de toekomst zeggen. Dat zien we na het album wel.
