Een donderdagavond in de zomervakantie. Terwijl half Nederland ligt te bakken op het strand of in megalomane resorts, speelt Testament een exclusieve clubshow in de Rijssense zaal Lucky. Ondanks die omstandigheden weten toch bijna zevenhonderd bezoekers de weg naar Twente te vinden.

Voor het Amerikaanse gezelschap rond de vriendelijke brulboei Chuck Billy mag aantreden, is het aan het Enschedese Distillator om de zaal op te warmen. Terwijl enkele voetballiefhebbers de dramatische verrichtingen van Heracles Almelo in de naastgelegen cafézaal gadeslaan, laten gitarist/zanger Laurens Houvast, bassist Frank te Riet en slagwerker Marco Prij hun ouderwetse mix van thrash en speed metal los op het publiek. Hoewel de bezoekers duidelijk even op gang moeten komen, is de indruk die Distillator achterlaat meer dan voldoende. Het is te merken dat het drietal sinds de release van het uitstekende debuut Revolutionary Cells fors gegroeid is als live-act. Vooral drummer Prij overtuigt dubbeldik met strak spel, terwijl bassist Te Riet de zaal zo nu en dan aardig weet op te zwepen met zijn wilde presentatie. Smaakmaker blijft echter Houvast die met zijn strak gehakte riffjes heel wat oren doet spitsen. Zijn gitaarwerk doet meer dan een beetje denken aan dat van bands als Destruction en Sodom, maar dat mag de pret niet drukken. Slechts tijdens de solo's valt er enigszins een gat, maar dat is bijna niet te voorkomen met één gitarist.

De setlist bestaat louter uit nummers van de genoemde debuut-cd. De gitarist geeft tussendoor aan dat de band momenteel werkt aan een opvolger, maar daarvan krijgt Lucky deze donderdagavond nog niets te horen. Wel krijgt het publiek prima nummers als Guerrilla Insurgence, Suicidal en het titelnummer van het debuut voor de kiezen. De cover Black Magic van Slayer is inmiddels geen verrassing meer, maar misstaat zeker niet tussen het materiaal, waarin de geest van Slayer toch al rondwaart. Distillator bewijst zich deze avond als één van de betere Nederlandse bands in het genre. Het zou me niet verbazen als deze jongens de komende jaren nog wat meer aan populariteit winnen. De volharding en de passie druipen er in elk geval vanaf.

Testament ziet, komt en overwint. Meer valt er eigenlijk niet van te maken. De Amerikanen hebben vanavond eigenlijk alles mee. Het geluid is bijvoorbeeld prima en dat is bij deze thrashers wel eens anders geweest. De sound staat in elk geval een stuk minder hard dan tijdens eerdere tournees. Zodoende komt de set prima uit de verf. Helaas nog geen nieuwe songs van het aanstaande The Brotherhood Of The Snake, maar wel een mooie dwarsdoorsnede van oud en later werk. De enige afwijkende track is misschien het loodzware 3 Days In Darkness van het geweldige The Gathering. Voor de rest is het concert een feest der herkenning met krakers als The Preacher, Practice What You Preach, The New Order en Alone In The Dark. Testament spiekt uiteindelijk drie keer bij het vorige album Dark Roots Of Earth met het titelnummer, Rise Up en Native Blood. Prima songs die goed passen tussen het oudere werk.

De veteranen spelen de songs vrijwel foutloos. Maar dat is geen verrassing met de huidige line-up. De bezetting is op dit ogenblik waarschijnlijk muzikaal de sterkste ooit. Wat wil je immers met God (Gene Hoglan) achter de drums en bastovenaar Steve DiGiorgio op de dikke snaren? Uiteraard verzaakt topgitarist Alex Skolnick ook niet. De man is altijd fantastisch. Zijn vloeiende en zeer melodieuze spel is eigenlijk net zo sterk als op cd en dat kunnen maar weinig gitaristen zeggen. Niet dat zijn collega Eric Peterson echt voor hem onderdoet. Wat Skolnick op sologebied betekent, dat doet Peterson voor de ritmiek. Laten we bovendien niet vergeten dat Eric voor een groot deel alleen verantwoordelijk is voor de stapel klassieke thrashsongs die deze band in de bagage heeft. En Chuck Billy? Chuck is gewoon Chuck. Gaaf, bulderend, bulkend van het charisma en altijd sympathiek. De band is al even onderweg, maar heeft zichtbaar schik op het Rijssense podium. Toch zal het wel een aparte gewaarwording blijven om de ene avond voor nog geen duizend man te spelen en de volgende avond op Wacken Open Air voor tienduizenden mensen op te treden. Voor de inzet maakt dat bij Testament weinig uit. IJzersterke show en één van de betere shows die ik van de mannen gezien heb. Complimenten trouwens voor het fraai aangeklede podium. Als er dan de volgende keer weer eens wat songs van albums als Low of The Ritual op het programma staan, ben ik helemaal tevreden. Maar dat is gemekker van een kniesoor.

Setlist Testament:
1. Over the Wall
2. Rise Up
3. The Preacher
4. The Haunting
5. More Than Meets The Eye
6. Practice What You Preach
7. The New Order
8. Dark Roots Of Earth
9. Into The Pit
10. D.N.R. (Do Not Resuscitate)
11. 3 Days In Darkness
12. Native Blood
13. Disciples Of The Watch
14. Alone In The Dark
15. The Formation Of Damnation
16. First Strike Is Deadly

Setlist Distillator:
1. Guerrilla Insurgency
2. Shiver In Fear
3. Suicidal
4. Distinct Or Extinct
5. Revolutionary Cells
6. Bloody Assault
7. Black Magic
8. Death Strip

Met dank aan Henk Brouwer voor de foto's.