Vanavond staat Ctulu voor het eerst op Nederlandse bodem, dus hier hebben wij te maken met een primeur. Geen heel denderende, kan ik u melden, Ctulu is een echte openingsact, niets meer of minder. De redelijk melodieuze en weinig bijzondere black metal doet het niet slecht, maar legt niemand het vuur aan de schenen. Op cd klinkt dit soort muziek doorgaans beter dan live, maar ach, we hebben ook wel ergere dingen moeten zien. Het enthousiasme straalt er in ieder geval van af, de band doet geen moeite om een evil imago neer te zetten, het is vooral lekker spelen wat men doet.
Geen paint, geen attitude, maar over het podium lopende muzikanten die elkaar gemoedelijk op de schouder kloppen, de microfoon delen en een brede glimlach dragen. Visueel zou dit meer bij heavy metal passen, toch is de zaal alweer zeer goed gevuld en worden we een minuutje of 35 vermaakt met een degelijke uitvoering van onder meer Pandemonium,Schatten, Nemesis en Donars Lied. Frontman Rolf lult de show (na goedkeuring van het publiek.... nouja, IEMAND uit het publiek) in het Duits aan elkaar en hoewel het visuele aspect niet echt strookt met de muziek heeft Ctulu zich uiteindelijk aardig door de Nederlandse vuurdoop heen gewerkt.
Na een black metal light band als Ctulu is Inquisition ineens een tuimelduik in een diepe, zwarte put vol glasscherven. Wat een prestatie om slechts met twee man sterk zo`n sfeervolle show neer te zetten. Oké, je moet er van houden, minimalistische muziek en prekende vocalen en zeker in het begin moest het geluid nog flink stabiliseren. Maar na een nummertje of twee-drie had de band ineens de juiste snaar te pakken. Geen overbodig kraakje, geen overbodige woorden en dankzij de rookmachine en de passende lichtkeuze staat heer Dagon regelmatig tussen helse vuren, kille ijsbergen en gifwolken, waardoor het optreden een extra dimensie krijgt.
Tijdens zijn zeldzame spraakmomenten weet de frontman te vertellen dat de nieuwe cd in maart gaat worden opgenomen en speelt de band twee nieuwe nummers, waaronder Command Of The Dark Crown. Ook vanavond mag Inquisition rekenen op een mooie opkomst, de zaal geniet van de helse klanken en ook het podium wordt meermaals beklommen door een enthousiaste dame, waar de band verder totaal niet moeilijk over doet. Inquisition heeft vanavond weer stevig laten zien wat black metal in huis moet hebben om live de vloer aan te vegen met collegae voor wie het podium het faalterrein is. Black metal is live een precaire onderneming, Inquisition heeft daar echter totaal geen moeite mee.
Het is duidelijk dat het publiek vandaag een beetje in twee kampen verdeeld is. In ieder geval het grootste deel van de voorste rijen en zo maken de front rows van Inquisition gewillig ruimte voor de fans van de Mesopotamen van Melechesh en het gemêleerde publiek juicht zich een ongeluk als de band het (voor de gelegenheid met een tapijt beklede) podium beklimt. Het laatste concert van Melechesh in Nederland is alweer even geleden, dus zijn de verwachtingen hooggespannen. Niet in de laatste plaats wegens het nieuwe nummer dat vanavond gespeeld gaat worden. De laatste plaat dateert uit 2007, dus wordt het inderdaad weer tijd voor verse riffs. Na de snerpende nummers van Inquisition heeft het optreden van Melechesh iets weg van een opzwepend ritueel. Begeleid door een prachtige lichtshow en veel rook zet de band een energieke show neer. Men zit er goed in en de nummers rollen dan ook soepel door de zaal, gretig ontvangen door het publiek, op wie het enthousiasme van de band duidelijk is overgeslagen.
Opvallend genoeg speelt Melechesh geen enkel nummer van de eerste twee full-lengths, enkel nummers van Emissaries en Sphynx komen aan bod. Het nieuwe (en blijkbaar nog titelloze) nummer past daar overigens naadloos tussen en wordt door eenieder dan ook even hard toegeklapt als Of Mercury and Mercury, Triangular Tattvic Fire en Rebirth of the Nemesis. Zanger Ashmedi is goed bij stem en spreekt het publiek bij vlagen in het Nederlands toe. Ook de vorig jaar aangetrokken bassist Rahm valt niet uit de toon en al met al zorgt Melechesh vanavond voor een prima afronding van de muzikale en oorverwoestende activiteiten. Al was een klein uurtje speeltijd ook wel genoeg geweest, op den duur wordt het een beetje te veel van hetzelfde.
Klik op de foto's voor grotere versies
