Wie het verzint om op een doordeweekse dag de openingsband om stipt 5 uur te laten beginnen, heeft waarschijnlijk zelf nog nooit een vaste kantoorbaan gehad. Hoe dan ook, The Ordher moet ik helemaal laten schieten, omdat ik nog onderweg ben naar 013. Volgens betrouwbare bron schijnt de band echter een behoorlijk agressieve en lompe vorm van death metal ten gehore gebracht te hebben die ondanks wat instrument-perikelen aardig uit de verf kwam.

Gelukkig ben ik nét op tijd in 013 om de eerste tonen van Fleshgod Apocalypse op te vangen. Deze Italianen leverden dit jaar het behoorlijk goed ontvangen debuutalbum Oracles af, maar tot vandaag was ik nog niet bekend met de heren. Het korte optreden maakte duidelijk dat deze band inderdaad zeker de nodige potentie heeft, maar mede door het matige geluid verzandden de nummers live nogal eens in een moeilijk te definiëren brij – zeker als de nummers je dus nog niet bekend in de oren klinken. De klassieke stukken tussen de nummers door gaven de band weliswaar een redelijk eigen gezicht, maar leken live ook nogal lukraak als opvulling te dienen. Desondanks kan ik me goed voorstellen dat de muziek van Fleshgod Apocalypse op CD beter tot zijn recht komt. Live was het aardig, maar ik vermoed dat er meer in deze band zit dan er vandaag uitkwam.

Na een pauze van meer dan een uur (was dan wat later begonnen, dan hadden de bezoekers van tevoren kunnen eten in plaats van tussendoor) was het tijd voor één van de twee headliners van vanavond: Vader. Persoonlijk was ik blij dat Vader vóór Marduk speelde, omdat de laatste mij een betere afsluiter leek. Naast frontman Piotr Wiwczarek bestaat de band anno 2009 louter uit sessieleden, waardoor de band af en toe nog wat minder strak dan voorheen uit de verf kwam. Gedreven klonk het echter allemaal wel en ook nieuwe nummers als Rise Of The Undead en We Are The Horde bleken prima in de setlist te passen. Er was alleen één groot nadeel: het ongelooflijke klotegeluid. Waar je ook stond in de zaal, gedurende de eerste helft van de set was er meer galm dan iets anders te gewaarworden. Harder is duidelijk niet altijd beter. Naarmate de set vorderde, nam de geluidskwaliteit wel wat toe, maar het bleef behelpen. Qua setlist bood de band een mooie bloemlezing uit haar omvangrijke geschiedenis, waarbij ook enkele toppers van het geweldige vorige album Impressions In Blood niet werden vergeten. Desondanks heb ik Vader al vele malen beter gezien dan vanavond.

Sinds de komst van nieuwe vocalist Mortuus is Marduk weer een stuk kwaadaardiger en meer sinister gaan klinken, met als eerste resultaat de – zo mogen we toch wel stellen – moderne black metal-klassieker Plague Angel. Ook live heeft Mortuus een beduidend andere uitstraling dan zijn voorganger Legion: minder energiek, maar wel vele malen killer en vocaal stukken beter. Inmiddels ligt alweer het derde album met Mortuus op zang (Wormwood) in de schappen. De bomvolle kleine zaal, met de grootste fans vooraan opeengestapeld, vormt de perfecte setting voor Marduk. Mortuus is qua podiumpresentatie wat energieker geworden, zonder daarbij overigens in een entertainer te veranderen. De band opende verrassend met With Satan And Victorious Weapons en liet in ruim een uur een mooie combinatie van oud en nieuw werk horen. Hoewel nieuwe nummers als Into Utter Madness en Phosphorous Redeemer nog wat bezinkingstijd nodig hadden, knalden met name nummers als Blooddawn, Baptism By Fire (beide van Panzer Division Marduk) en Throne Of Rats er zoals gebruikelijk genadeloos op los. Het geluid was – voor het eerst vanavond – naar behoren en het publiek had er duidelijk zin in. Hoewel Mortuus zo te zien een slokje teveel op had en zo’n beetje na ieder nummer met de microfoonstandaard liep te gooien, klonk hij overtuigend en dominant. Na ongeveer een uur en een kwartier was de koek op en verdween de band van het podium, om ook voor een toegift niet meer terug te komen. Al met al een geslaagd optreden van een band die geen poespas nodig heeft, maar die – ook na een bestaan van inmiddels bijna 20 jaar – nog steeds alles vakkundig in puin en as legt.

Vader:

Fleshgod Apocalypse: