Van de gefreakte polyritmiek in Keep Your Tongue From Evil tot de mix van jazz en gekheid in Elevator To Prypiat, er is overal wel een zekere maniakale bruutheid terug te vinden. Time Has Come breekt in dat opzicht met vele muzikale grenzen en doet lekker wat het zelf wil. Die aanpak valt zeker te prijzen, al maakt de band het af en toe ook wel erg bont. De muziek is al niet toegankelijk, maar met de structuren en zelfs al de titel van ..And No Matter How Fast You Try To Run - You Are Always Moving in Slow Motion kan ik ook niet al teveel. Als de zanger aan het einde van het nummer zijn eigen gekots nog probeert te overstemmen, dan heb ik het wel even gehad. De spectaculaire mix van woeste metal, mathematische structuren en spijkerharde hardcore kent een zeker hoogtepunt in het prikkelende tweeluik The Abandoned City. Hier komen de rare wendingen samen met de spetterende uitbarstingen het beste tot hun recht.
Een aparte cd is het zeker, maar met de goede productie en de veelzijdige muzikale aanpak oogst de band bij ondergetekende ook zeker respect. Het is lang niet altijd even goed te behappen, maar na een hoop luisterbeurten kan je de cd ook beluisteren zonder je eigen stereo door het raam te gooien. Geef dit kolkende werkje wat tijd en je zal versteld staan van de details en de wisselwerking tussen tomeloze agressie en volstrekt krankzinnige techniek.
Tracklist
1. Keep Your Tongue From Evil
2. A Clown Can Get Away With Murder
3. When The Promise Of Forever Becomes A Farewell On Lease
4. Something Draws Near From Nothing
5. Elevator To Prypiat
6. The Abandoned City (Part I)
7. ..And No Matter How Fast You Try To Run - You Are Always Moving In Slow Motion
8. The Abandoned City (Part II)
9. Ignorance Is Bliss
10. The White Fuzz
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
