Journey werd en wordt nog steeds beschouwd als één van de beste (pop) rockbands op deze aardbol. Met albums als ‘Infinity’ (1978), ‘Evolution’ (1979), ‘Escape’ (1981) en ‘Frontiers’ (1983) verplaatste de band zich tussen andere million-selling bands en scoorde een aantal grote hits als ‘Who's Crying Now’, ‘Don't Stop Believin’, ‘Open Arms’ en ‘Separate Ways’. Na het studioalbum ‘Trial by Fire’ (1996), is de samenwerking tussen de band en haar legendarische zanger Steve Perry beëindigd. Van dit album werden er opnieuw miljoenen exemplaren van verkocht.
Het nieuwe hoofdstuk van Journey is begonnen. De band ging verder en vond een geschikte zanger in de figuur van Steve Augeri (ex-Tall Stories). Na ‘Remember Me’, een track op Armageddon-soundtrack (1998) en het album ‘Arrival’ (2001) bracht deze band dit jaar een mini-cd uit, getiteld Red 13. Dit schijfje bevat vier nieuwe nummers die aan de ene kant de sfeer van Journey uitademen maar aan de andere kant toch weer niet. Het ligt zeker niet aan zanger Steve Augeri’s stem. Hij is - niet dat zijn stem identiek is, maar het scheelt niet veel - even goed als zijn voorganger. Verdomme! But anyway, het ligt dus meer aan de composities en productie. De songs klinken ‘live’ en rauwer (minder gepolijst) waardoor ze een stukje heavïer klinken dan wat je van hen gewend bent.
De openingstrack ‘Red 13’ is een intro van twee minuten. Keyboard, gitaar, percussie en drumcomputer zijn door elkaar. Een goedgeregelde zooi die vanwege de drumcomputer meer naar dansmuziek neigt. Het stevige ‘State Of Grace’ valt in en ruimt de boel direct op. Dit nummer geeft een duidelijk beeld dat deze band nog steeds tussen andere top-acts behoort. ‘The Time’ is een heerlijk groove nummer waarin Steve zijn andere kant laat horen. Hij neigt af en toe meer naar de bluesy kant te gaan. Ik vraag me af hoe het nummer ‘Lovin’, Touchin’, Squeezin’ uit het album Evolution zou klinken met Augeri als zanger. Door Jonathan Cain, Neal Schon en Andre Pessis geschreven ballad ‘Walking Away From The Edge’ is een typisch Journey’s song die erg subliem vertolkt wordt door Steve Augeri. Doe je ogen dicht en je kunt de gelijkenis, qua stem te verstaan, horen tussen die twee Steve’s. Wat een nummer! Met het slot (rock) nummer ‘I Can Breathe’ bevestigt de band haar fans dat deze Journey nog steeds dezelfde Journey is.
Het duurt maar even voordat ik besef dat Journey het opnieuw geflikt heeft. Dit album is kort maar een machtig tussendoortje dat de honger van de fans weet te stillen.
Tracklisting:
1. Intro: Red 13 / State Of Grace
2. The Time
3. Walking Away From The Edge
4. I Can Breathe
