Een stijlomschrijving kan al gauw een aardige lap tekst in beslag gaan nemen. Bij benadering zou je het 'melodoom' of 'dramadeath' kunnen noemen (melodramadoomdeath?). Daarnaast wil het allemaal bij vlagen ook nog wel tegen de progressieve deathmetal van Opeth aanschuren. Maar daarmee is nog niet genoeg nadruk gelegd op de dik aangezette keyboardlijnen die we onder andere in Le Cirque Macabre horen. Avontuurlijk bandje.

Er zijn verrassingen genoeg op Wilt. Zo vangt Mid-Evil aan met een (synthetisch) klavecimbel-intro, een fenomeen waarvan ik dacht dat een ander genre daar (zeker sinds Stratovarius' Black Diamond) het alleenrecht op had. Een kruisbestuiving met noemenswaardige resultaten; Bitter Haervest is zo fris als je doom maar kunt noemen.

Qua professionaliteit behoort Bitter Haervest tot de groteren van Nederland. Een aantal van die groteren van Nederland zijn onlangs ingelijfd door grote platenmaatschappijen. Ik vertrouw erop dat dat met Bitter Hærvest ook nog wel gaat gebeuren. Maar jongens en dame, ga dan wel weer wat meer optreden, anders dooft het vuur net zo snel weer.

Tracklist:
1. Awaken
2. Le Cirque Macabre
3. Such Horrid Anxiety
4. The Hopeless Appeal
5. In Blood Unite
6. Mid-Evil
7. Hope is Lost in Glass Rain
8. Frightfully Familiar and Beloved Demise