Deze keer schuift de jonge band Abigail Williams haar EP Legend zonder aarzelen onder de schaarse zonnestralen en onze loep. Een lastige kluif, deze band, want hoewel Abigail Williams op het eerste gezicht de voor de VS zo kenmerkende "metalcore" lijkt te spelen, blijkt er bij nadere kennismaking veel meer aan de hand te zijn dan dat.

Want de muziek die aanvankelijk gemakshalve als "metalcore" wordt omschreven is eigenlijk een ontzettend rijk geheel dat uit vele invloeden bestaat, waardonder black- en deathmetal, klassieke muziek, symfonische en melodieuze noten en de recht door zee emo- klanken waar inderdaad onder meer metalcore om bekend staat. Maar omdat de verschillende invloeden zo duidelijk aanwezig zijn en van tijd tot tijd de boventoon voeren, laat ik het gebruik van deze term liever achterwege. Dit is gewoon zeer experimentele muziek, extreme metal. En niet zozeer extreem qua brute of ontoegankelijke sound maar extreem in de gemaakte combinaties die beslist niet voor iedereen zijn weggelegd.

Vanaf de eerste noten van Legend wordt de toon eigenlijk meteen gezet. Felle gitaaruithalen, scherp gekrijs, een diepe grunt en een lijdzame cleane stem sprinten door de twintig minuten alsof de langoliers ze op de hielen zitten. En tegelijkertijd weet Abigail Williams middels beheerst, soms haast tranentrekkend toetsenwerk ook momenten van ontzenuwende rust op te roepen, die overigens wel van korte duur is. Grotendeels knalt de band alle stoppen door.
Legend begint vrij toegankelijk, maar gaandeweg worden de nummers steeds complexer en komen de verschillende muziekstijlen steeds duidelijker aan het woord. Legend gooit de luisteraar dus niet meteen in het diepe maar draait de muzikale douche met beleid van warm naar behoorlijk koeltjes.

Een aparte beleving voor de liefhebbers van progressief metaalwerk.

Tracklist:
1.From A Buried hart
2.Like Carrion Birds
3.The Conqueror Wyrm
4.Watchtower
5.Procession of The Aeons (exclusive demo)