Muzikaal wist Luca altijd al de juiste sfeer te creeëren en met dit nieuwe werkje is het niet anders. En dus waan je je het hele album op de verschillende mooie plekken van de Aarde. Alleen, het is even wennen! Want dit keer worden de zaken ietsjes anders aangepakt dan we van Luca gewend zijn. Want deze cd klinkt lang niet zo heavy en 'over the top' als normaal. De nummers zijn wat rustiger van natuur en komen wat relaxter over. Geen snellere songs, maar een rustige mid-tempo en al helemaal geen heftige dubbel-bass drums. Ook zijn de refreinen verstookt van machtige koren en moeten we het met één enkele, maar toch vaak mooie zanglijn doen.
En de vaste zanger Olaf Hayer hoeft dit keer maar af en toe op te draven! Er wordt meer gebruik gemaakt van een zangeres genaamd Bridget Fogle. Ze doet het zeker goed, maar de eerste luisterbeurt was het wel afwachten wanneer Olaf langskwam. Had ik toevallig toch niet te maken met Luca's andere nieuwe band Dreamquest? Het enige nummer waarop hij volledig te horen is heet Pyramids And Stargates en voor de rest is Bridget altijd wel ergens te horen. Maar deze duetten zijn best smakelijk en komt vooral een refrein als van The Miracle Of Life ten goede.
Voor het eerst klinkt een solo-cd van Luca niet als een Rhapsody-kloon. Het orkest zorgt dit keer meer voor een aangenaam rustige sfeer in plaats van de heftige bombast die we normaal kennen. Ook zijn de virtuoze gitaarsolo's stukken minder aanwezig en toont Luca ook alvast zijn piano-kunsten. Door deze verschillen is The Infinite Wonders Of Creation een echte groeiplaat geworden. Want ik verwachte toch wel weer een heftige symfonische metalplaat die zoals gewoonlijk weer uit z'n voegen zou barsten. Maar een cd die met elke luisterbeurt mooier wordt, daar teken ik ook graag voor.
Tracklist:
1. Secrets Of Forgotten Ages
2. Mother Nature
3. Angels Of The Winter Dawn
4. Altitudes
5. The Miracle Of Life
6. Silver Moon
7. Cosmic Revelation
8. Pyramids And Stargates
9. Mystic And Divine
10. The Infinite Wonders Of Creation
