Primal Fear is pure heavy metal, niet meer en niet minder. Dit alles wordt erg goed uitgevoerd door de muzikanten van de band. Het gitaarspel van Tom Naumann is erg indrukwekkend. Minpuntje is wel dat sommige van zijn solo's een beetje op elkaar lijken. De ritmesectie is ook erg sterk aanwezig. En de zang van Ralph Scheepers is ook weer erg goed. Hij klinkt een beetje als Rob Halford, maar hij heeft toch wel een eigen stemgeluid. Het geheel heeft een erg vette productie, één van de sterkste punten van de cd.
Het album begint, na een lekker korte intro, met de allesvernietigende openingsriff van het snelle Chainbreaker. De nummers Silver & Gold en Promised Land gaan in hetzelfde tempo verder en is een must voor elke heavy metal fan. In (het verder toch wel snelle) Formula One is het eerste rustpuntje te vinden en bevat een solo van power metal-held Kai Hansen. Dollars is de eerste mid-tempo stamper en die is net zo goed als zijn broertjes Battalions Of Hate en Running In The Dust. Het rustige nummer is Tears Of Rage en zit apart in elkaar. Heel mooi gedaan dat nummer. En de rest van de nummers (Nine Lives, Speedking & Thunderdome) zijn weer allemaal lekkere snelheidsduivels.
Het is traditie om in een review van Primal Fear te vermelden dat ze erg lijken op Judas Priest, dus bij deze. Maar volgens mij is dat wel algemeen bekend. Daardoor is de originaliteit natuurlijk wel ver te zoeken. Maar dat is helemaal niet storend, want deze cd is gewoon een heerlijk stukje metal!
Ik heb de cd na zo'n lovende review toch maar 4 sterren gegeven (volgens het oude puntensysteem). Dat is omdat de review van de derde cd Nuclear Fire ook door mij is geschreven en die is zelfs net ietsjes beter.
1. Primal Fear
2. Chainbreaker
3. Silver and Gold
4. Promised Land
5. Formula One
6. Dollars
7. Nine Lives
8. Tears of Rage
9. Speed King
10. Battalions of Hate
11. Running in the Dust
12. Thunderdome
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
