Het is een tijdje geleden dat we ons voor het laatst konden verblijden met een nieuw Red Fang-album. Only Ghosts dateert namelijk uit 2016. De stoner/sludgegroep uit Portland heeft veel van die tijd besteed aan touren, maar in 2019 was het songmateriaal van de nu verschenen vijfde plaat Arrows al af.

Arrows lijkt een reactie op zijn voorvanger, want waar Only Ghosts een te veilige plaat is, klinkt Arrows avontuurlijk en onvoorspelbaar. De mannen hebben hun oude producer Chris Funk weer gebruikt en dat zorgt voor veel experimenteerdrift. Zo is de productie opmerkelijk rauw. Het geheel klinkt erg gecomprimeerd in de oren en de dynamiek is ver te zoeken. Een dergelijke productie past wel bij de vibe die je krijgt bij het songmateriaal, maar ondanks dat is het zeker even wennen.

Gelukkig maken de songs veel goed. Hierbij zijn de vertrouwde ingrediënten zoals het fuzzy gitaarspel, het ronkende baswerk, de indrukwekkende drums en de pakkende hooks en melodieën weer van de partij. In Unreal Estate, Two High, Anodyne en Days Collide klinkt de band zwaarmoedig en rauwer dan ooit en kantelt de sound meer naar sludge in de lijn van Melvins.

Ook in andere tracks waagt Red Fang zich aan nieuwe dingen. Zo zijn de drums in het titelnummer ingespeeld en opgenomen terwijl John Shermans drumstel in een metersdiep leeg zwembad stond. En in Fonzi Scheme maakt de band in de laatste passages gebruik van strijkinstrumenten (bespeeld door Kyleen King van Portland Cello Project).

Arrows is een prima plaat die fans zeker niet hoeven te laten liggen. Red Fangs experimenteerdrift is een teken dat de band zeker is over wat deze wel en niet kan. Hierbij verandert niet alles in goud. Deze plaat zowel voltreffers als enkele missers. Daar is echter niets mis mee. Liever een Red Fang dat risico neemt en af en toe op zijn smoel gaat dan een Red Fang dat op veilig speelt.