Het uit Los Angeles afkomstige Salem’s Bend komt in 2016 goed voor de dag met zijn in eigen beheer uitgebrachte, zelfgetitelde debuutplaat. Ripple Music ziet de potentie van de Californiërs, pikt de groep op en brengt de plaat opnieuw uit. Inmiddels ligt het tweede album alweer in de (digitale) winkels. Supercluster telt negen tracks die in het teken staan van seventieshardrock, stoner rock en psychedelica.

Bij jarenzeventighardrock kom je al snel uit bij Black Sabbath en Led Zeppelin. Ook Salem’s Bend heeft zich laten beïnvloeden door deze grootheden. De eerste drie tracks bevestigen dit direct. Ondanks dat de invloeden er iets te dik bovenop liggen, is het best genieten van de gitaarriffs en energie die de nummers uitstralen. Gelukkig blijft het niet bij Sabbath- en Zeppelin-verering en voegt Salem’s Bend wat eigen ingrediënten aan het geheel toe. Zo experimenteert de groep regelmatig met diverse soorten percussie. In Heavenly Manna hoor je bijvoorbeeld een guiro (ook wel een rasp genoemd) en maracas.

Met Thinking Evil wijkt de band af van het seventieshardrockpad. Het nummer opent met Gregoriaans-achtige a capella-vocalen en ademt een duistere, occulte sfeer. Ook in Infinite Horizon en Bentaine Chant is er geen sprake meer van rechttoe rechtaan rocknummers. Salem’s Bend mikt hierin duidelijk op de sfeer, gooit er veel psychedelica tegenaan en brengt de composities met veel dramatiek.

Zo laat Salem’s Bend later op de plaat een ander geluid horen dan in het begin. Een goede zet, want hierdoor weet de band de aandacht van de luisteraar er goed bij te houden. Supercluster is dan ook een leuke plaat. Zeker voor diegene die de hardrock uit de jaren zeventig in al zijn veelzijdigheid een warm hart toedraagt.