Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Deicide - Overtures Of Blasphemy
Jaar van release: 2018
Label: Century Media Records

Deicide - Overtures Of Blasphemy

Deicide kan volgend jaar het dertigste jubileum vieren. In deze drie decennia leverde de deathmetalband uit Florida waardevolle bijdragen aan de geschiedenis van de metal. In de beginjaren shockeerde men vriend en vijand middels de blasfemische teksten en het vervaarlijke imago en voorkomen van bassist/vocalist Glen Benton. Maar het waren vooral de hondsbrutale albums zoals het titelloze debuut (1990), opvolger Legion (1992) en Once Upon The Cross (1995) die diepe indruk maakten. Aan de belofte om, zodra hij op zijn drieëndertigste ouder was geworden dan Jezus, zelfmoord te plegen, hield Benton zich niet. Er zouden albums volgen die in kwaliteit zouden variëren van matig (Scars Of The Crucifix, 2004) tot degelijk (In The Minds Of Evil, 2013) tot bijzonder sterk (The Stench Of Redemption, 2006). Inmiddels zijn we aanbeland bij album nummer twaalf: Overtures Of Blasphemy.

Net als de Floridaanse tijd- en genregenoten Cannibal Corpse en Obituary, is Deicide een band die zijn stijl na enkele albums vond en niet al te zeer van die vastgelegde koers af is geweken. Een nieuw album van Benton en de zijnen biedt doorgaans geen grote verrassingen, maar dient beoordeeld te worden op punten als de inspiratie, overtuigingskracht en geluidskwaliteit. Afgaande op die criteria, is Overtures Of Blasphemy geen wereldschokkende, maar ook zeker geen onwaardige toevoeging aan de discografie.

Benton en drummer Steve Asheim zijn inmiddels de enige nog resterende originele leden. Op gitaar treffen we nieuwkomer Mark English (Monstrosity) aan en voor Kevin Quirion is dit het tweede opeenvolgende Deicide-album op welke hij de snaren mag geselen. Sinds The Stench Of Redemption zijn aan Slayer herinnerende thrashriffs de composities binnengeslopen. Excomunicated is hier een voornaam en effectief voorbeeld van. Crawled From The Shadows is voor Deicide-normen behoorlijk melodieus en lijkt eerder op black dan death metal. Over het algemeen horen we echter weinig dat we nog niet eerder van Deicide gehoord hebben. We treffen zelfs meer dan eens duidelijke knipogen naar het eigen verleden aan. Seal The Tomb Below doet me bijvoorbeeld behoorlijk aan de klassieker Dead By Dawn denken.

Het album is eenvormig en compact, bestaande uit nummers die alle rond de drie minuten klokken. Voor variatie of inventiviteit was je bij Deicide nooit aan het juiste adres, maar kwalitatief valt er niets op af te dingen. Benton komt vocaal bijzonder sterk en vol voor de dag. De solo’s doen de kwaliteiten van de recentelijk overleden meestergitarist Ralph Santolla (die van 2005 tot en met 2011 bij Deicide speelde) niet vergeten, maar zijn zeer verdienstelijk. Steve Asheim tot slot, laat horen nog altijd een strakke en ietwat ondergewaardeerde drummer in het genre te zijn. Ook de mooie, gedetailleerde hoes van Zbigniew Bielak (Ghost, Behemoth, Deströyer 666) is het vermelden waard.

Wederom ging de band voor de productie met Jason Suecof (werkte onder andere met The Black Dahlia Murder, Death Angel, DevilDriver) aan de slag. Diens kraakheldere geluid is duidelijk herkenbaar en drukt zijn stempel op Overtures Of Blasphemy. Velen zullen altijd de voorkeur blijven geven aan de sfeerverhogende producties die Scott Burns Deicide’s grootste klassiekers in de jaren negentig meegaf, zo ook ondergetekende. De tijd heeft echter niet stilgestaan. En het is bewonderenswaardig hoezeer Deicide zich zo ver in de carrière staande houdt en zeer bevredigende degelijkheid aflevert. Overtures Of Blasphemy is geen nieuw hoogtepunt in de carrière van Deicide, maar wel het beste dat de band sinds The Stench Of Redemption gemaakt heeft.

Tracklist:
1. One With Satan
2. Crawled From The Shadows
3. Seal The Tomb Below
4. Compliments Of Christ
5. All That Is Evil
6. Excommunicated
7. Anointed In Blood
8. Crucified Soul Of Salvation
9. Defying The Sacred
10. Consumed By Hatred
11. Flesh, Power, Dominion
12. Destined To Blasphemy

Score: 78 / 100

Reviewer: Wessel
Toegevoegd: 14 september 2018

Meer Deicide:

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.