Wat krijg je als een ex-Amaranthe-lid en een ex-In Flames-lid bij elkaar zet? Juist, een mix van die twee stijlen, zo laat de eerste vrijgegeven track Karma horen. Joacim ‘Jake E’ Lundberg, die ooit pyro-technicus bij In Flames was, en Jesper Strömblad zijn de initiators en voornaamste songwriters van de nieuwe supergroep, met ook nog bassist Peter Iwers, drummer Alex Landenburg en Euge Valovirta (bekend van Shining en recentelijk gepromoveerd van sessiemuzikant naar vast bandlid) in de gelederen. Op 27 oktober gaat het kwintet voor het eerst optreden. Een week daaraan voorafgaand ligt het debuutalbum waaraan anderhalf jaar is gewerkt in de winkels. Daarop pakt CyHra soms stevig uit, maar heeft de muziek een veel hoger popgehalte dankzij de zang van Jake E. Verwacht dus geen extreme vocalen.
De openingstrack laat het duidelijkst de kruisbestuiving horen tussen de elektronica en de cleane zang van Amaranthe en de trademarkriffs van In Flames. CyHra laat hiermee net als in het bijna titelnummer Iin beide gevallen prima riffs en leads, elders minder opvallend) zijn stevige kant horen. Stevig, maar ook toegankelijk en melodieus. Dat doet het internationale gezelschap ook in Heartrage, dat een aanstekelijk powermetalrefrein heeft en de kwaliteiten van Alex Landenburg (Luca Turilli’s Rhapsody) goed laat horen, en in het rockende Here To Save You, dat als een van de hoogtepunten geldt.
Daarna komen de minder stevige songs aan bod. Muted Life is wat melodieuzer en symfonischer. Het nummer heeft net als zijn voorganger een memorabel refrein. Het ingetogen Closure, dat meer de nadruk legt op emotie, behoort samen met de orkestrale pianoballad Inside A Lullaby en de gitaar(semi-)ballad Dead To Me tot de rustigste, maar niet de beste nummers. Tussendoor is er een fase waarin atmosferische leads een rol spelen, bijvoorbeeld in het poprockende Holding Your Breath, waarin Joacim zijn bereik toont, en Rescue Ride, dat niet zou misstaan op een Amaranthe-album. De afsluiter bevat gesproken passages van Charles Corletta (The Silencer). Ondanks dat de muziek niet zwaar is, zijn de teksten op deze release wel donker en persoonlijk.
Wat opvalt is dat de elektronica goed geļntegreerd is in de metal en de muzikanten vooral in dienst van het liedje spelen. Verwacht dus geen individuele hoogstandjes. Af en toe komt er een solo voorbij, maar verder is het vooral een solide teamprestatie. Soms speelt men wat te veel op safe en dat voorkomt dat er hier sprake is van een topproduct. Na de openingstrack liggen de referenties aan In Flames en Amaranthe er minder dik bovenop. Uiteraard komen de manier van zingen en manier van gitaarspelen van Jake E en Jesper terug, maar de muziek klinkt verfrissend genoeg om niet de hele tijd herinneringen aan het verleden op te voelen komen.
Letters To Myself is vooral een aangename en dankzij Jacob Hansen gepolijste plaat met compacte nummers die veelal gebaseerd zijn op een standaardstructuur. De melodieuze metal met veel memorabele refreinen ligt lekker in het gehoor. Er is net voldoende afwisseling om de release in zijn geheel te beluisteren. De eerste helft bevat de sterkste en pittigste tracks. Sommige songs daarna blijven minder goed hangen. Al met al is het een zeer solide visitekaartje van de supergroep dat vooral bestemd is voor fans van melodieuze metal. Heb je gehoopt wat extremers te vinden met CyHra, zoek dan verder.
Tracklist:
1. Karma
2. Heartrage
3. Here To Save You
4. Muted Life
5. Closure
6. Letter To Myself
7. Dark Clarity
8. Holding Your Breath
9. Rescue Ride
10. Black Wings
11. Inside A Lullaby
12. Dead To Me
