Column:

Column: "Wat?"

Door Greg, maart 2009

Vorig jaar deed de befaamde Amerikaanse metalformatie Death Angel weer eens ons land aan. Nu had ik een paar jaar geleden een maat van me kennis laten maken met Osegueda en z'n Brady Bunch, en tot mijn verrassing vertelde'ie later dat hij ook hooked was. Samen met hem besloot ik dus de welbewuste tour te gaan bezoeken, op haar Rotterdamse halte in de Baroeg.

Toen we later die avond weer buiten stonden waren we blij als twee kindjes met een lolly elk. Death Angel is een van die bands die live bijna niet lijkt te kunnen teleurstellen, dus we hadden het naar ons zin gehad... en als kers op de taart hadden we ook nog het genoegen frontman Mark Osegueda in de bar te mogen ontmoeten, nadien. Een mooie avond, zeker weten.

Een week later sprak ik m'n maat weer. Hij vertelde dat 'ie de dagen na het concert nog drie dagen met een piep in z'n oor had rondgelopen, en dat het wellicht maar eens tijd werd om oordopjes aan te schaffen. Ik wist echter van niks... ik had de dag erna misschien nog wat last van het optreden (eventueel nekletsel en blauwe plekken daargelaten) maar drie dagen? Niets van dat alles. En dat zei ik ook. "Misschien zijn die oorharen bij jou al afgestorven, hahaha" antwoordde hij. Ik vond eerst dat'ie uit z'n nek lulde, want ik heb altijd goed mensen kunnen verstaan.

Maar ja, misschien had 'ie wel gelijk. Ik had oordopjes thuis liggen, ook nog eens van die Alpines, maar na een slechte ervaring tijdens Anthrax in 013 (waar door al het gezweet en gemosh de dopjes los kwamen te zitten) had ik ze tot de la verbannen. Misschien, misschien was het toch een idee ze een tweede kans te geven, nu het nog kon, en ik niet alle vragen standaard met "He?" beantwoordde.

Dus het eerstvolgende concert (Exodus, nauwelijks een week later) nam ik ze weer mee. Als een ouwe lul, nog half kreupel van de aanslag van het weekend ervoor, sloeg ik het geheel beoordopt gade vanaf het balkon... na dat hele feest in het Rotterdamse rookhok (want toen mocht je nog roken in concertzalen) had deze meneer even genoeg geweld gezien. Nadien liep ik naar buiten, dopjes uit... en aahhh, wat een zalig, niet-piepend omgevingsgeluid.

En nu neem ik ze mee naar elk concert. Natuurlijk is het stoer en geeft het blijk van regelrechte tr00heid om de vraag "ben je fan van Motörhead" niet met "Ja" maar met "Wat?" te mogen beantwoorden, maar als het erop aankomt luister ik straks als 50 plusser toch liever naar m'n cd's zonder gehoorapparaat en duurt het nog tot na de 65+ dat ik m'n trip naar de gehoorboer afleg. Zeker met al die gestoorde geluidstechnici die deze wereld belopen...

[ Terug naar de Artikelen ]

Reactie op "Wat?"
Door op 26-03-2009 om 00:03u

wat?

Reactie op "Wat?"
Door MJ2 op 26-03-2009 om 01:10u

Vreemde column, beetje misleidend, ik denk je gaat op het concert in.

Verder trap je een erg grote open deur in, dus ben ik het met je eens.

Reactie op "Wat?"
Door Marcel op 26-03-2009 om 03:42u

Pannenkoek!

Reactie op "Wat?"
Door Old Mhb op 26-03-2009 om 07:18u

Ik vraag me af of je alleen tijdens optredens die dingen gebruikt. Je hoort er veel zeggen dat je anders doof gaat worden maar het valt ook op hoe weinig mensen die dingen gebruiken tijdens de dagelijkse bezigheden. Kijk maar eens rond op je werk of op de voetbal. Veel lawaai, weinig oordoppen.

Reactie op "Wat?"
Door Jasper op 26-03-2009 om 08:43u

Ik draag al vanaf het begin dat ik naar concerten ga (intussen alweer 23 jaar) iets in mijn oortjes.. Het begon met een propje watten (beter iets) en nu al enige jaren, op maat gemaakte oordoppen. Kost ff wat, maar oren zijn onvervangbaar.. Inderdaad, fijn om je oren nog lang te kunnen gebruiken voor onze mooie muzieksoort :-).

Reactie op "Wat?"
Door hans anders op 26-03-2009 om 18:25u

Inderdaad bij veel concerten heb je al het idee, dat de heren geluidstechnici al een blijvende gehoorbeschadiging hebben opgelopen, en daarmee de rest van de zaal willen laten meedelen

Reactie op "Wat?"
Door LL op 26-03-2009 om 23:10u

Soms klinkt het geluid zelfs beter met: zo was ik afgelopen zondag naar Judas Priest gaan zien, en door die doppen hoorde ik ieder instrument meer gebalanceerd (ipv alléén maar de gitaren). En inderdaad, geen gepiep nadien!