Optredens van het uit diverse windstreken van Nederland afkomstige Dodenkrocht zijn een zeldzaamheid. De laatste keer dat ik de band aan het werk zag, was in het voorprogramma van Wolves In The Throne Room (2012). Met die band – en met andere Cascadiaanse aangelegenheden - heeft Dodenkrocht weinig van doen. In plaats daarvan produceren de heren – en dame – een intense en meeslepende mengeling van orthodoxe black metal en (funeral) doom, die rijk en divers uitpakt. Invloeden van Secrets Of The Moon, Deathspell Omega en – bij vlagen – Forgotten Tomb zijn niet ver weg, maar daarnaast manifesteert Urfaust zich nadrukkelijk als referentiekader in de hypnotiserende, slepende passages en de lamenterende screams van frontman J. Op plaat ligt zijn zang nogal eens wat te ver begraven in de mix, maar in een live-setting komt diens gevarieerde stemgeluid veel beter tot zijn recht.
Het zijn vanavond vooral lange en fraai opgebouwde tracks als Spiritvs Satvrni en Devoid die goed uit de verf komen. Zeker in een live-setting is de band op zijn sterkst in dit soort Urfaustiaans ‘dronende’, bedwelmende ritmes. Maar ook in de meer gelaagde tracks heeft Dodenkrocht veel te bieden, hoewel de finesses van een orthodoxe, plechtige compositie als Exalted (The Snake In The Flesh) ondanks het prima, zware en volle geluid toch ietwat verloren gaan in de zaal. En net als het publiek in staat van hypnose is gebracht, zweept een goed getimede ‘oeh’ in combinatie met een roestig ploegritme de boel weer op. Dodenkrocht geeft vanavond een uitstekend visitekaartje af!
De headliner van vanavond – het uit Noord-Brabant afkomstige Fenris – draait al vanaf 1997 mee, maar heeft de status van undergroundband nooit van zich af weten te schudden. Iets zegt me dat de heren daar zelf goed mee kunnen leven. Na een stilte van elf jaar verscheen in 2006 pas het derde album van het gezelschap. ...En Doodenakkers Tot Den Horizon bevat – evenals zijn voorganger Ordeal – een fijne combinatie van korte en meer epische tracks, die op het snijvlak van black en viking metal bivakkeren. Verwacht daarbij overigens geen frivoliteiten: de muziek van Fenris is rauw en grimmig. Met name gedurende de tragere passages doet het werk van de Brabanders me regelmatig denken aan het latere, blackmetalgeoriënteerde werk van Thyrfing. In de militante riffs sijpelen ook wat invloeden van Satyricon door (zoals te horen in intense vertolkingen van Black Ashes en Zielenstrijd).
Het optreden laat een mooie bloemlezing uit het oeuvre van Fenris horen. Uiteraard is de meest recente langspeler ...En Doodenakkers Tot Den Horizon goed vertegenwoordigd, maar de muzikanten duiken ook regelmatig de archieven in. The Burning Of The Non Believers stamt zelfs uit de demodagen van de band. Hoewel het optreden goed is, met muzikanten die strak en volwassen spelen, duurt het optreden wat mij betreft wel net iets te lang. Desondanks geeft Fenris duidelijk het signaal af dat de oude rotten in de vaderlandse scene nog lang niet uitgeblust zijn.
Setlist Dodenkrocht:
1. Barrow Ghosts
2. Spiritvs Satvrni
3. Voices Of The Unknown Dead
4. Exalted (The Snake In The Flesh)
5. Devoid
6. A Throne Above
Setlist Fenris:
1. Black Ashes
2. Ruined
3. Suffering Predestined
4. Zielenstrijd
5. Heilland
6. Fenris
7. Ertha
8. Das Boot (From Darkened Worlds)
9. Doodenakkers
10. The Burning Of The Non Believers
11. The Blood Opens Gateways
Met dank aan Paul Verhagen voor de fotografie.
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
