Het vorige album Manslaughter was na acht jaar stilte een aardige comeback van Body Count, maar het nieuwe album gaat daar genadeloos hard overheen. De band maakte begin jaren 90 furore toen rapper Ice-T besloot een metalplaat te maken en direct al gelazer kreeg vanwege het nummer Cop Killer op het debuutalbum. Daarna volgden nog enkele albums van wisselende kwaliteit met als dieptepunt de eerste comeback middels het album Murder 4 Hire in 2006. De laatste jaren heeft Ice-T de smaak weer te pakken en is hij met partner-in-crime Ernie C. op het juiste pad terechtgekomen. In dit geval dus het pad naar goede platen.
Zoals gezegd, Manslaughter was best een aardige comeback, maar Bloodlust is stukken beter. Het begint al zodra je Dave Mustaine in de opening van Civil War het land hoort toespreken, waarna zware riffs worden ingezet. Mustaine levert verderop in het nummer nog een gitaarsolo af die er ook mag zijn. De felle vocalen van Ice-T maken het plaatje af. En zo staan er nog wel meer krakers op het album. De eerste single No Lives Matter hakt er goed in met een refrein dat je gelijk meeschreeuwt. Walk With Me doet aan Lamb Of God denken, maar niet alleen vanwege de gastbijdrage van Randy Blythe. Ook de Slayer-medley (Raining Blood en Postmortem) is erg aangenaam. Het enige irritante is de intro. Nu heeft Body Count al sinds de eerste plaat af en toe een gesproken intro bij een nummer, maar voorheen waren dit meestal losse tracks die makkelijk geskipt konden worden. Maar om nu elke keer aan te horen waarom Ice-T en Ernie C. de band begonnen zijn, gaat snel vervelen. Dat euvel heeft No Lives Matter overigens ook, waarin Ice-T zelfs nog iets meer preekt.
Naast de al genoemde Mustaine en Blythe heeft ook Max Cavalera een gastrolletje. Je hoort hem meebrullen in het refrein van All Love Is Lost. Verder is het een redelijk standaard Body Count-nummer. De enige mindere songs zijn het donkere, tragere Here I Go Again en de intermezzo God Please Believe Me. De rest knalt behoorlijk uit de speakers. Dat komt ook door de erg goede productie. Will Putney heeft op dat vlak geen slecht werk geleverd. Ook Ice-T is weer goed op dreef. Deze keer heeft hij gelukkig geen teksten over bitches in de pit. Het gaat als vanouds weer over het leven in de ghetto en racisme, twee thema's waar de gemiddelde Nederlandse metalhead eigenlijk vrij weinig mee in aanraking komt. Toch levert het de juiste agressie die perfect past bij de thrashy riffs en zit je zelf al snel de refreinen keihard mee te schreeuwen. En zo moet het ook bij een Body Count-album.
Tracklist:
1. Civil War
2. The Ski Mask Way
3. This Is Why We Ride
4. All Love Is Lost
5. Raining Blood/Postmortem
6. God, Please Believe Me
7. Walk With Me...
8. Here I Go Again
9. No Lives Matter
10. Bloodlust
11. Black Hoodie
