Inderdaad, het optreden van Mondo Drag op Roadburn viel tegen. Na de titelloze plaat die vorig jaar verscheen, is die prestatie toch een bittere pil. Van alle frivoliteit, enthousiasme en afwisseling was op het podium maar weinig te merken. Mondo Drag bezocht de voormalige textielstad wel met een nieuw album onder de armen. Met The Occultation Of Light mogen de heren bewijzen ook zonder de naar Blues Pills vertrokken Zack Anderson en Cory Berry mooie liedjes te kunnen maken.
Nu hoop ik maar dat Mondo Drag een slechte dag had, ruim een maand geleden. Ook dit nieuwe album weet namelijk met gemak te overtuigen. Het maakt in een klap alles goed. De nieuwe muziek klinkt minstens zo spannend als op de voorganger het geval was. Mondo Drag overstelpt je met heerlijk gefreak, licht aggressieve, psychedelische klanken en de fijne, nasale stem van Noland Girard. Out Of Sight is zodanig verwarrend, dat je niet weet of je moet relaxen of juist flink headbangen. Incendiary Procession is zelfs een serieuze kanshebber om de beste psychedelische track van 2016 te worden.
De reden waarom ik een paar punten minder geef dan de vorige keer, is dat ditmaal de epische finale ontbreekt. Het is nog steeds geen punt van kritiek, maar eerder een reden waarom Mondo Drag een bovengemiddeld album is. The Occultation Of Light heeft alles in zich om de liefhebbers van psychedelische rock en stoner te plezieren. In de vorige review gaf ik aan dat de muziek deed denken aan Deep Purple. Ditmaal dwalen de gedachten af naar DeWolff. Van alle liefdevolle knipogen is degene naar de hardrock van eind jaren zestig het duidelijkst.
Tracklist:
1. Initiation
2. Out Of Sight
3. Rising Omen
4. Incendiary Procession
5. The Eye
6. In Your Head - Parts I And II
7. Dying Light
