Bound To Destroy begroet je met een vurig enthousiasme. De galopperende riffs vliegen je om de oren en dat zal het resterende half uur niet anders zijn. Alles wat je in traditionele metal wilt horen, krijg je op een presenteerblaadje bij Air Raid. Alleen blijkt de nieuwe zanger geen luchtalarm te zijn. De hoge uithalen zijn gelukkig spaarzaam. De vorig jaar aangetrokken Arthur Andersson kan het wel, maar klinkt wel heel erg als een gillende keukenmeid.
Het heeft wel iets heel erg bekends. Het valt niet tegen te spreken dat Air Raid zich flink heeft laten beïnvloeden door stad- of landgenoten RAM, Portrait en Enforcer. Sommige fragmenten zijn regelrecht gejat van de klassiekers, maar ook dit luistert erg prettig weg. Victim Of The Night opent als Black Sabbath’s Planet Caravan. Het stukje direct erna, komt ook elders vandaan, maar ik kan daar niet de vinger opleggen. Er zijn wel meer voorbeelden te bedenken. Ik houd het er vooral op dat Air Raid een voorbeeld is van beter goed jatten dan slecht verzinnen.
Bij elkaar duurt Point Of Impact ruim een half uur en in die tijd is veel fraais te horen. Victim Of The Night is ondanks het spiekwerk een heel tof nummer geworden. Flying Fortress bevat fijn in het gehoor liggende gitaarharmonieën. Als instrumentaaltje kan het niet op tegen Transylvania of Genghis Khan, maar het is geen schande om van Iron Maiden te verliezen. Daar staat wel tegenover dat The Fire Within klassemateriaal is. Air Raid zal het goed doen in de underground, maar het zou mooi zijn als er langzamerhand wat van deze bands doorbreken naar een groter publiek.
Tracklist:
1. Bound To Destroy
2. Madness
3. Victim Of The Night
4. Wildfire
5. Flying Fortress
6. Vengeance
7. The Fire Within
8. We Got The Force
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
