Het is dan ook jammer dat Mahac zich op muzikaal gebied minder weet te onderscheiden. De band opteert nog steeds voor relatief lange blackmetalnummers waarin ruimte is voor allerlei inheemse folkinstrumenten, maar juist de meerwaarde van die traditionele instrumenten wordt niet volledig benut omdat er relatief weinig gebruik van wordt gemaakt. Het is juist die verwevenheid die deze muziekstijl zo uniek kan maken, zoals een vergelijkbare groep als Negură Bunget (of uiteraard Dordeduh) dat zo mooi laat horen. Bij Darkestrah lijkt de balans – zeker in vergelijking met het oudste werk van de band – vooral door te slaan naar de blackmetalzijde van het spectrum.
Манас begint nog met sjamanistisch gezang en knetterend vuur, maar al vrij snel neemt de rauwe black metal het over. Niet onverdienstelijk overigens, zeker niet. Vooral de felle, snerpende vocalen van zangeres Kriegtalith, die wat aan Lucifugum en Lutomysl doen denken, maken indruk. Haar cleane vocalen, die bijvoorbeeld op Память (Старик) opduiken, zijn dan weer wat minder bijzonder. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de muziek: op sommige momenten horen we de klasse die de band kan hebben (bijvoorbeeld bij het overtuigende openingsnummer Манас-мститель of bij de krachtige versnelling halverwege Победа), maar op andere momenten weet Darkestrah zich minder goed te onderscheiden. De wat gekunsteld klinkende keyboardklanken helpen ook niet echt.
Манас is dan ook niet de beste langspeler van Darkestrah. Voor de liefhebbers van grimmige black metal vermengd met folkinvloeden is het uitzitten van dit album zeker geen straf, maar toch blijf ik met een lichtelijk teleurgesteld gevoel achter.
Tracklist:
1. Манас-мститель
2. Память (Старик)
3. Победа
4. Кыргызстан
5. Манас-батыр
