Het zal niemand verrassen dat het album wat heen en weer gaat tussen de klassieke metal van Black Sabbath en de grooves van Pantera en Down. Met een gemiddelde speelduur van net onder de vier minuten per nummer bevat dit debuutalbum een dozijn compacte treffers met een "southern" inslag. Toch zet de felle, snelle opener War Machine je gelijk wat op het verkeerde been, want het merendeel van de songs bestaat uit midtempo groovers. Pas bij afsluiter Revenge gaat het tempo weer even omhoog. Dat is misschien wel een minpunt, want iets meer diversiteit had wel gemogen. Het mooie akoestische rustpunt Mysterious Ways (nee, geen U2 cover) brengt gelukkig nog een beetje variatie.
Waarom we van Mark Zavon nog nooit gehoord hebben (afgezien van die twee tellen dat hij blijkbaar in W.A.S.P. en Ratt speelde) is mij een raadsel. Hij legt uitstekende zware riffs bovenop de heerlijke fundering van Brown en Appice, maar weet ook wat melodieuze solo's uit zijn mouw te schudden. Een vergelijking met Dimebag Darrell is niet geheel onterecht, al is wel te horen dat Zavon nog lang niet zo ervaren is. Ondanks dat staat hij z'n mannetje en zorgt hij voor een lekker gitaargeluid. Nieuwkomer Dewey Bragg vult het kwartet uitstekend aan. Hij doet bij vlagen wel wat aan Phil Anselmo van Pantera denken, maar ook aan Layle Staley van Alice In Chains. Perfect voor een groovende band als Kill Devil Hill, al geldt ook voor hem dat het wel te horen is dat hij een beetje een groentje is. Zijn stem kan ongetwijfeld nog groeien dus dat belooft wel wat voor de toekomst, mits hij afstapt van de soms wat lijzige zangstijl. Afgezien daarvan is dit het toch een zeer fraai debuutalbum van Kill Devil Hill.
Tracklist:
1. War Machine
2. Hangman
3. Voodoo Doll
4. Gates Of Hell
5. Rise From The Shadows
6. We're All Gonna Die
7. Strange
'
8. Time & Time Again
9. Old Man
10. Mysterious Ways
11. Up In Flames
12. Revenge
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
