Dat zal de heren van deze Duitse band niet in de koude kleren zitten. De tweede poging is in ieder geval al beter dan de eerste, al is het resultaat nog verre van spectaculair. Enemy Of The Sun herhaalt zichzelf te vaak door keer op keer dezelfde zanglijnen te gebruiken en de meeste songs lijken gewoon te veel op elkaar. De naargeestige sfeermomenten die af en toe opduiken, voegen nog wel wat toe, maar het niveau is gewoon te middelmatig.

Jules Näveri zal bij sommige mensen nog wel in de smaak vallen, maar voor mij is het de zoveelste schreeuwlelijk die tien jaar geleden niet had misstaan in de gemiddelde nu metalband. De enige lichtpuntjes zijn Castaways In The N.W.O. en Paradigm, maar twee goede songs op een totaal van veertien is gewoon erg karig. Vertrouw er maar niet op dat Enemy Of The Sun ooit ook maar in de buurt van de successen van Grip Inc. zal komen. De twee bands komen sterk overeen, maar de fans hebben een extra reden om te rouwen om de veel te jong overleden Gus Chambers.

Tracklist:
1. Lithium
2. Another End Of The Rainbow
3. I Am One
4. Chasing The Dragon
5. Castaways In The N.W.O.
6. The Power Of Mankind
7. Ticket
8. Paradigm
9. Tryout
10. The Golden Horizon
11. Sky Shooting Stars
12. Stolen Sky
13. Aimless
14. In Memoriam