Glenn Hughes - First Underground Nuclear Kitchen

Jaar van release: 2008
Label: Frontiers Records

OK, we kennen hem als (ex-) zanger van Deep Purple en van het wereldse c.q. legendarische livealbum Burn In Japan maar het lijkt erop alsof Hughes, net als Gary Moore, definitief een andere muzikale weg is ingeslagen. Met een albumtitel die al net zo origineel is als toentertijd Van Halen (met F.U.C.K.) is Hughes van de rocking highway afgeslagen naar een funkdorp.

In dat dorp ontmoet hij zijn maatjes Chad Smith, JJ Marsh en Ed Roth, om er maar een paar te noemen, en laat zich hoorbaar inspireren door Lenny Kravitz, Prince en andere funkgrootheden. Het resultaat is dat de fans van de oude Hughes (in de zin van rockgrootheid) met dit album zeer teleurgesteld zullen zijn. Wie de moeite neemt om het album af te luisteren, kan alleen waardering opbrengen voor het vakmanschap van Glenn en zijn maatjes want wat dat betreft heeft hij zijn zaakjes wel op orde.

Naast al die funky swingende muziek zit er nog een zwoele ballad verstopt, Imperfection maar van rock is er helaas nog niks te bespeuren. Als Never Say Never begint met een zware bassriff heb ik even hoop dat "er" wat aan zat te komen, maar nee, Glenn houdt zich vast aan het funkregime en dat is ergens ook logisch . Af en toe komen er nog wat ouderwetse uithalen (lees: schreeuwen) bovendrijven maar verder herinnert alleen de naam Glenn Hughes aan een legendarisch rockverleden, wat hij met deze schijf definitief achter zich laat.

Je ziet dat de muziekwereld meer kameleons heeft; dat wij het als luisteraar niet leuk vinden dat hij deze kant op gaat is evident, de liefhebbers van funk hebben er een goede artiest bij. Wij schrijven hem als rocker nu af. De waardering die ik aan dit album moet geven komt grotendeels voort uit respect voor de muzikaliteit, maar zeer zeker niet uit het hart van de rockliefhebber. Maar goed dat ik niet naar Zoetermeer ben gegaan om hem aan het werk te zien...

Tracklist:
1. Crave
2. First Underground Nuclear Kitchen
3. Satellite
4. Love Communion
5. We Shall Be Free
6. Imperfection
7. Never Say Never
8. We Go To War
9. Oil And Water
10. Too Late To Save The World
11. Where There's A Will

Score: 73 / 100

Reviewer: Hans
Toegevoegd: 8 juli 2008

Koop dit album in

Meer Glenn Hughes:

[ Terug naar de Album Reviews ]

Reactie van ZardoZ op 08-07-2008 om 14:09u
Score: 85 / 100

Ik ben wel naar Zoetermeer geweest en het was zeker de moeite waard! Alles op zijn tijd zou ik willen zeggen. En hij heeft toen ook gewoon Burn gespeeld hoor! Dat deze plaat niet aan pure rockliefhebbers besteedt is kan ik me wel voorstellen, maar met Glenn Hughes weet je het nooit, zijn volgende plaat kan zomaar weer heel anders klinken.

Reactie van Kevin op 08-07-2008 om 20:49u
Score: 85 / 100

Het is nou niet zo dat hij opeens pure Funk speelt. Het rockt nog lekker door. En zoals ZardoZ al zei: Glenn heeft nooit twee keer dezelfde plaat achter elkaar opgenomen. 'Oil And Water' is echt een heerlijk beuknummer en 'Too Late To Save The World' had zo op een van zijn voorgaande platen kunnen staan.