Hoe modern de tegenwoordige tijd ook mag wezen, er zijn altijd figuren die deze de rug toe keren. Niet vanwege materiele gebreken, nee, wegens een uitgesproken levenshouding of principes. Waar deze dan op gebaseerd worden mag Joost weten, wie een wasbord boven wasmachine verkiest is wat mij betreft zeer welkom in de kringloopwinkel hier om de hoek. De opbrengst schijnt naar een goed doel te gaan, dus sponsor Afrika en doe uw was met de hand.

Als vervolgens de bandnaam Abscess valt, snapt u geheid waar ik met het bovenstaande heen wil. Abscess (de overblijfselen van de beruchte Autopsy) is namelijk wars van de muzikale ontwikkeling en heeft altijd een geheel eigenzinnig paadje bewandeld. Nu de muzikale progressie voort dendert, de bands op alle vlakken steeds ontwikkelder en vervaarlijker worden is Abscess een soort deathmetalkluizenaar geworden die om de zovel tijd weer eens een cdtje in elkaar schroeft, die vol staat met geluiden die zo achterhaald zijn, dat ze één zijn geworden met de stoflaag die ze al tientallen jaren heeft omhuld.

De nieuwbakken telg Horrorhammer is hier geen uitzondering op. Wederom vult Abscess deze plaat met ruim 30 minuten aan brak geluid. Dat is misschien wat kort door de bocht, maar het is wel waar het uiteindelijk op neer komt. De bewuste keuze voor een zeer old-school geluid, die in de kinderschoenen staat van deathmetal van de laatste jaren levert Abscess een hate-it-or love-it reputatie op, die met Horrorhammer niet verandert. Nog altijd is de aanpak zeer basic. Het geluid is rommelig, smerig, stoffig, krakkemikkig. De stemmen zijn rauw, schreeuwerig en soms bijna vals, de gitaren klinken of dof of schel en de nummers kennen een ouderwetse toevoeging van een rockerig sfeertje en kennen de smerigheid van primitieve klanken die met zo weinig mogelijk middelen toch wel een sfeer willen neerzetten. Tevens is Horrorhammer wederom voorzien van de punk-invloeden, waar de muziek van Abscess om bekend staat, dus de stuiterriffs zijn ook weer van de partij.

Dit alles kan de bron zijn van zowel ergernis als verrukking dus dit album kan in mijn ogen (net als de hele band) enkel twee tegenovergestelde kanten op. U vindt het of krieg, of troep. Wie maar geen genoeg kan krijgen van de klanken die vroeger de dienst uitmaakten kan Horrorhammer zonder meer even afstoffen, hoewel deze cd in mijn ogen zeer weinig toevoegt aan de rits die Abscess al op haar naam heeft staan. Het is een herhaling van het oude kunstje, en niet één van de beste, daar het geluid langzaamaan minder smering wordt, en dat was nou nét datgene waar de band het grotendeels van hebben moest.

Tracklist:
1. Drink The Filth
2. New Diseases
3. Poison Messiah
4. Another Private Hell
5. Exterminate
6. When Witches Burn
7. Four Grey Walls
8. Beneath A Blood Red Sun
9. Horrorhammer
10. Hellhole
11. March Of The Plague
12. The Eternal Pyre