Met Graav van het helaas ter ziele gegane Armagedda als enige lid, mag de argeloze luisteraar gerust hoge verwachtingen hebben van Lik. In 2003 werd al het debuutalbum “Må Ljuset Aldrig Nå Oss Mer” afgeleverd, dat mij echter tot op heden onbekend is gebleven. “Besvärtade Strofer” is het tweede album van dit eenmansproject, dat echter in de verste verte niet op Armagedda lijkt.
In plaats van grimmige black metal krijgt de luisteraar hier namelijk een atmosferische, enigszins bevreemdende mengeling van rock, folk en occulte muziek voorgeschoteld. Een niet bepaald alledaagse combinatie dus, maar helaas moet ik concluderen dat de vlam in huize Wehrens nu niet bepaald in de pan slaat van dit album. Dat komt voornamelijk omdat de kille sfeer die Graav probeert te creëren niet echt overslaat op de luisteraar, omdat de nummers te weinig spanning hebben en snel voorspelbaar worden.
De “Prolog” klinkt sfeervol, maar bij het eerste echte nummer (“Syner”) wordt toch duidelijk dat Lik – ondanks de vrij aparte en herkenbare stijl – nog niet rijp genoeg is om de grijze middenmoot te overstijgen. Het nummer is karakteristiek voor de rest van het album: het eerste gedeelte klinkt vrij interessant, maar met ruim acht minuten is het nummer gewoon veel te lang. Hierdoor verslapt de aandacht van de luisteraar uiteindelijk toch nog vrij snel. Een ander minpuntje is de wat magere (cleane) zang, die af en toe een beetje potsierlijk overkomt.
Dit alles klinkt wellicht wel érg negatief, maar zo slecht is het nu ook weer niet gesteld met Lik. In een nummer als “Akallelse” en “Varulvsvals” komen bijvoorbeeld enkele leuke ideeën langs, maar al met al weet “Besvärtade Strofer” mij niet volledig te overtuigen. Wellicht dat een eventueel volgend album wel een betere sfeer weet neer te zetten.Het boekje ziet er overigens wel weer fraai uit.
Tracklist:
1. Prolog
2. Syner
3. Viterskog
4. Aakallelse
5. Varulvsvals
6. Begravd (Epilog)
