Ebola kun je krijgen als je het morbide combineert met het geestverruimende. Zoals in het voorbeeld van de vier Brabantse jongemannen die in het mortuarium van een voormalig ziekenhuis hun oefenruimte vestigden en daar onder invloed van een paar stevige joints een aantal nummers componeerden. Een vreemde combinatie van factoren, en hun muziek is er wel naar.
Dat Ebola geen gewoon brutaal deathbandje is kun je misschien al raden. De 'virus metal' zoals ze het zelf noemen is een samentrekking van verschillende genres. Hoewel death metal als uitgangspunt gebruikt wordt, is al bij aanvang van "Inner Depression" een heel ander gevoel te vinden. We horen een intro die menig power metalband zou accepteren als 'heel gaaf', en meteen daaropvolgend een schreeuwkoortje dat aftelt voor de komende - erg lage - grunt. Ook horen we een leadgitarist die er hongerig als - heel toepasselijk - een om zich heen grijpende infectie op los soleert, en een aantal cleane zangpartijen. Zo fris en verrassend is de hele demo, met levendige riffs en een progressief tintje all along. een ander in het oog springend voorbeeld is "In A Nevermind", waarvan de intro door Guns 'n Roses geïnspireerd lijkt en wederom energieke solo's bevat.
Omdat we hier te maken hebben met 'Rough Recordings' is het geluid erg basic, maar toch duidelijk genoeg om het talent die de band heeft te herkennen. Klachten? Misschien. Ebola is consistent in kwaliteit maar het schort door de uiteenlopende invloeden nog wel eens aan de continuïteit. Geen nummer is hetzelfde, wat op luisteraars als een 'samenraapsel van stukken muziek' over kan komen. De band belooft nieuw materiaal in 2006, wellicht is dat euvel dan ook verholpen. Tot dan kunnen we Ebola een op zijn minst interessante band noemen.
Tracklist:
1. Inner Depression
2. Modern Methods Of Murder
3. Bonesaw
4. Psyched
5. In A Nevermind
6. No Escape
