Voor de Nashville Pussy-maagden zal ik nog een wat uitgebreider verhaal vertellen. Man en vrouw (tevens de gitaristen) Blaine Cartwright en Ruyter Suys waren het zat om telkens maar weer klotebands te aanschouwen en dus besloten ze in 1996 maar een eigen band te starten. Ik neem aan dat dat in Nashville was én dat ze wel van kutjes houden. 1999 was een succesjaar, want toen kregen ze een Grammy-nominatie voor het nummer "Fried Chicken And Coffee". Dat de Grammy's geen verstand van muziek hebben blijkt hieruit, want het was in de categorie Metal.
Dat ze van een potje rock 'n' roll niet vies zijn, dat wordt maar weer eens bevestigd door deze nieuwe cd. Rauwer dan deze band krijg je haast niet. Nummers als "Pussy Time", "One Way Down" en "Raising Hell Again" gaan er bij mij in als zoete koek. Ook de twee covers "Nutbush City Limits" en "Snowblind, respectievelijk van Ike & Tina Turner en Ace Frehley, mogen er ook zijn. Toch voegt deze cd niets toe aan het overige repertoire van de band.
En zo komen we weer terug bij het begin. Nieuwelingen moeten deze band zeker eens checken en dan is deze nieuwe cd een goede start. De veteranen moeten het maar voor zichzelf bepalen. Toch moet wel gezegd worden dat het verdomde moeilijk is om in dit genre echt vernieuwend te zijn. We moeten allang blij zijn dat er nog steeds zulke bands op deze aardkloot rondlopen.
Tracklist:
1. Pussy Time
2. Come On Come On
3. Going Down Swinging
4. Good Night For a Heartattack
5. Hate and Whisky
6. Lazy White Boy
7. Hell Ain't What It Used to Be
8. One Way Down
9. Raisin Hell Again
10. Atlanta's Still Burnin
11. Nutbush City Limits
12. Meaner Than My Mama
13. Snowblind
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=small}
.jpg){kind=avatar}
.jpg){kind=small}
