The Necromancers komt vorig jaar prima voor de dag met zijn debuutalbum Servants Of The Salem Girl. Vooral het enthousiasme dat deze jonge groep in de frisse songs laat horen, is een pluspunt. Of Blood And Wine is de naam van de nieuwe plaat. En ook al zijn we nog maar een jaar verder; het is hoorbaar dat de Fransen progressie geboekt hebben.

De vooruitgang is er vooral op het compositorische vlak. Wat vooral opvalt, is dat de songs vloeiender lopen. The Necromancers schrijft lange songs waarin het vaak schakelt tussen passages. In het ruim twaalf minuten durende Erzebeth bijvoorbeeld. In dit nummer lopen stoner/doomriffs, galopperende heavymetalritmes en harmoniserende dubbelgitaarleads soepel in elkaar over.

In de titeltrack tapt de groep uit een ander vaatje. Het nummer is vrij kort, maar de ingetogen, dromerige sfeer – vooral neergezet door de vocalen en wat minimalistisch gitaargetokkel – maakt een hoop goed. In Secular Lord gaat de groep écht op de progressieve rocktoer. De scheurende basisriff is heerlijk en doet qua sound wat denken aan Opeth. Daarnaast zullen progkenners in de hoekige riff van het refrein ongetwijfeld de invloeden van Leprous terughoren. Dit energieke nummer is door de prachtige dynamiek wat mij betreft het hoogtepunt van dit album.

Maar we zijn er nog niet. Met Lust hebben de Fransen nog meer moois in petto. Ook weer zo’n track die heel geduldig is opgebouwd. Het begin doet wat denken aan Tiamat, maar het nummer krijgt een groots, melodisch slot. De gitaarsolo en het spaghetti western-achtige gitaargeluid mogen er zijn, maar met de vocale melodielijnen bewaart The Necromancers het beste voor het laatst.

Minpunten? Op sommige momenten is dat de zang van Tom Cornière-David, die niet bepaald accentloos Engels laat horen. Hier en daar klinkt zijn stem wat dunnetjes en is het op het randje van zuiver. Toch laat hij ook vaak genoeg geslaagde zang horen. Het zijn kleine minpunten, want Of Blood And Wine is in zijn geheel een uitstekende plaat met boeiende composities. Dat stoner en prog prima samen kunnen gaan, heeft de band Elder al bewezen. The Necromancers houdt de liedjes wat simpeler dan Elder, maar laat op deze plaat horen dat stoner/doom best dynamisch en spannend kan zijn.