Maar liefst 21 jaar later beproeft Excalibur wederom haar geluk met de release van een derde album. Dit keer stond er niks in de fik en heeft de band met Fighter Records een platenmaatschappij gevonden die het album daadwerkelijk gaat uitbrengen. Humo Negro heet de derde cd en het is een mix van traditionele heavy metal en hardrock, met nummers die Spaanse teksten bevatten.

De kale productie laat enigszins te wensen over en de keyboards klinken erg goedkoop. De gitaristen weten wel te overtuigen met smaakvolle riffs en solo’s. De keyboards leiden eigenlijk alleen maar af en hadden beter achterwege gelaten kunnen worden. De Spaanse zang van Paco Mira kan ermee door, maar meer variatie in zijn zanglijnen zou meer dan welkom zijn geweest.

Met de eerste drie nummers wordt de verwachting geschept dat Excalibur een pure heavymetalband is. Nummer vier (Rock And Roll) is echter partyrock in de stijl van Van Halen. Later komt Fiesta Motera voorbij, met vette knipogen naar de jaren 50. Het brengt de cd nogal uit balans en het zijn ook nog eens bijzonder matige songs.

De rest van het album is ook niet bepaald hoogstaand, maar een paar extra échte heavymetalnummers hadden voor meer evenwicht kunnen zorgen. Nu zal ik Excalibur vooral blijven herinneren als die Spaanse band die niet weet welk genre ze nu eigenlijk willen vertegenwoordigen. Het is spijtig dat de band na al die jaren eindelijk een album op de wereld een album op de wereld loslaat dat nauwelijks de middelmaat ontstijgt.

Tracklist:
1. Excalibur
2. El Indigente
3. Fuera De Lugar
4. Rock And Roll
5. Levántate
6. Europa
7. Fiesta Motera
8. Humo Negro
9. Fuego