Het hoge woord over het vorige album van Hammerfall moet er toch eerst even uit: Infected was geen onverdeeld succes te noemen. Ik vond het zelf niet direct een groot falen, maar na albums als Threshold en No Sacrifice, No Victory was het in ieder geval wel licht teleurstellend te noemen. (r)Evolution is weer een terugkeer naar het klassieke geluid en zou in dat opzicht dan ook iedere liefhebber van de eerste drie albums helemaal moeten plezieren. Wat is dan toch dat vervelende gevoel dat er aan me knaagt bij het schrijven van deze recensie?

Een tweetal nummers springt er meteen in positieve zin uit. Allereerst is Bushido een stoere meezinger die het oude Hammerfall-gevoel goed laat herleven. Tegen het einde van dit nummer komt er nog een duidelijke verwijziging naar Way Of The Warrior van het Renegade album met de uit dit nummer herkenbare gitaarmelodie en de afsluitende tekst 'This is the way!'. Een tweede absolute hoogtepunt is afsluiter Wildfire waarop de band gebruik maakt van een wat orkestralere en meer duistere aanpak. Het is desalniettemin een erg aanstekelijke en bovenal bij vlagen lekker snelle track, die wat mij betreft met gemak tot de beste Hammerfall nummers gerekend mag worden. Origins roept daarnaast een fijn, heldhaftig gevoel op en heeft een refrein dat je na enkele luisterbeurten al meteen zou kunnen meezingen, terwijl een track als Tainted Metal zichzelf ook op goede wijze in je geheugen zal nestelen.

Een paar echt sterke tracks maakt helaas nog geen album dat zich kan meten met de klassieke eerste twee albums. Opener Hector's Hymn is aardig, maar niet heel erg aanstekelijk, terwijl simpele nummers als (r)Evolution, Live Life Loud en We Won't Back Down vooral saai klinken. Op het moment dat de band zichzelf verder begeeft aan de wat meer duistere kant zoals het geval is in Ex Inferis, komt mijn interesse weer iets meer terug, maar erger ik me er tegelijkertijd aan hoeveel het nummer lijkt op Templars Of Steel.

Aan de inzet van de muzikanten ligt het verder niet, want de solo's klinken allemaal heerlijk en Cans is een zanger die nog steeds per album aan het groeien is en op deze cd goed laat horen dat hij steeds veelzijdiger en beter blijft worden. Het is echter alsnog jammer dat er iets lijkt te missen op dit album en het is alsof het heilige vuur langzaamaan op een wankel vlammetje begint te lijken. Dit album is absoluut niet slecht te noemen en heeft enkele zeer fijne momenten, maar ik word er lang niet zo warm van als het geval zou moeten zijn.

Tracklist:
1. Hector's Hymn
2. (r)Evolution
3. Bushido
4. Live Life Loud
5. Ex Inferis
6. We Won't Back Down
7. Winter Is Coming
8. Origins
9. Tainted Metal
10. Evil Incarnate
11. Wildfire