Call Of The Void is een nieuweling aan het grindcorefront, maar het wil toch wel wat zeggen als een groot label als Relapse het debuut uit wil brengen. De band werd In 2011 opgericht als Ironhorse, en al snel tekenen de heren hun contract, waarna de naam veranderd wordt naar Call Of The Void. Deze band maakt furieuze grindcore met duidelijk aanwezige sludge-elementen. De eersteling Dragged Down A Dead End Path is een behoorlijk goed debuut te noemen.
Normaal gesproken heb ik het niet op langzame stukken in grindcore, maar Call Of The Void heeft dit trucje uitermate goed begrepen. Het lijkt alsof Pig Destroyer een liefdesbaby heeft gemaakt met Mastodon. De langzame sludgestukken zijn namelijk uitermate genietbaar. Luister bijvoorbeeld naar het middenstuk van Bottom Feeder: degene die daar zijn hoofd stil kan houden heeft geen metalen grind in zijn donder. Juist doordat de sludge-stukken zo’n prominente rol hebben in de muziek is dit een zeer gevarieerde plaat geworden.
De productie is absoluut prima te noemen en staat z’n mannetje bij zowel de langzame als de grindcorestukken. De muzikanten maken van het geheel een riff-festijn waar menig band jaloers op zal zijn. De zanger doet regelmatig aan Lou Koller van Sick Of It All denken en weet zonder meer te overtuigen.
Al met al best indrukwekkend voor een debuutplaat. Het is dan ook zeker te hopen dat dit kwartet uit Boulder, Colorado dit niveau kan behouden en dat we in de toekomst nog veel meer gaan horen. Want ik lust zeker meer!
Tracklist:
1. Failure
2. Theory Of Mind
3. Bottom Feeder
4. Endless Ritual Abuse
5. Abomination
6. Breeding Grounds
7. Napalm Lungs
8. The Liar’s Heart
9. I Hope You Two Fuck
10. Faith & Filth
