De lage leeftijd van de bandleden kan al snel een gimmick zijn van de platenmaatschappij. In Nederland hebben we de jonkies van One Bullet Left als voorbeeld. Maar uiteindelijk moet het gaan om de muziek, en daar mist Texas In July toch al snel de kunde om met een fris klinkende sound te komen. One Reality is namelijk doorspekt met standaard metalcore, dat zo vastgeroest zit in de overbekende structuren, waardoor het geen enkel moment kan boeien. Laat staan dat het je bij de keel weet te grijpen. De nummers zijn opgebouwd uit lompe riffs, waar af en toe een klein hoogstandje te horen is in de vorm van een solo of melodie, een hoop breaks en eentonige zang. Nergens weet het ook maar de middelmaat te ontstijgen. Dat is jammer, omdat er toch hier en daar wat hoopvolle dingen te horen zijn. Met name de gitaristen en de drummer hebben echt wel talent. Waarom loop je dan in vredesnaam die doodgebloede metalcore-trend achterna en kom je niet met iets origineels op te proppen?
Met Texas In July hebben we wederom een band te pakken die werkelijk niks toe te voegen heeft aan het gros van metalcorebands. Ik vraag mij dan ook oprecht af waarom ze er dan nog tijd en moeite in steken. Hiermee verspillen de bandleden hun talent en zal het binnen de kortste keren toch afgelopen zijn. One Reality is helaas toch de nieuwste aanwinst voor de steeds grijzer wordende massa.
Tracklist:
1. Introduction
2. Magnolia
3. 1000 Lies
4. Dreamer
5. Dying World
6. No Greater Love
7. May
8. Our Freedom
9. Cyclops
10. Pretender
11. One Reality
.jpg){kind=small}
