De bom barst met opener Hallucination Bomb. Een zwaar en slepend nummer met het type vet riffwerk dat vorig album ontbrak. Het aanbod op Mastermind is groot. Twaalf nummers die variëren tussen midtempo groovende nummers, psychedelische stukken en sneller, ‘punkig’ werk. Ook is er een paar radiogevoeligere nummers zoals Gods And Punks, eveneens de eerste video voor het album. De overeenkomst tussen de nummers is dat ze allen tot hun recht zouden komen in een clubhuis van een gemiddelde Amerikaanse motorclub. Aangenomen dat ze er een beetje gevoel voor muziek hebben natuurlijk.

Mastermind is te beoordelen als een dalparabool op basis van het tempo van de muziek. De beste nummers bevinden zich namelijk op twee uitersten: het gesmeerde snelle Bored With Sorcery aan de ene kant en het bluesy Ghost Story aan de andere kant. Tussen beiden bevinden zich de typisch gonzende Monster Magnet nummers. De een geslaagder dan de ander. Zo is Dig That Hole een nummer dat minder van de grond komt omdat er te veel vast wordt gehouden aan één riff en een saaie zanglijn. Een fout die meerdere keren wordt gemaakt.

Met Mastermind kunnen vriend en vijand tevreden zijn. Het is geen kraker geworden, maar Monster Magnet zit al jaren op een stabiele weg. Dat is al een prestatie op zich als je nagaat dat een onbedoelde overdosis slaappillen bijna Wyndorf en dus de band had genekt. Het is bijzonder dat Monster Magnet er zonder noemenswaardige kleerscheuren in de vorm van stijl- of kwaliteitswisselingen vanaf is gekomen. Wyndorf is nog uitstekend bij stem en Mastermind is overtuigend genoeg om de toekomst van Monster Magnet veilig te stellen.

Tracklist:
1. Hallucination Bomb
2. Bored With Sorcery
3. Dig That Hole
4. Gods And Punks
5. The Titan Who Cried Like A Baby
6. Mastermind
7. 100 Million Miles
8. Perish In Fire
9. Time Machine
10. When The Planes Fall From The Sky
11. Ghost Story
12. All Outta Nothin'