Mosh ‘n Roll zoals ze het zelf noemen. En daar sluit ik me bij aan. Heerlijk puntige rock ’n roll met een robuust metalsausje. Na hun debuutalbum in eigen beheer te hebben uitgegeven, is deze band nu opgepikt door Napalm Records, die de plaat in een nieuw jasje opnieuw op de markt brengt.

De heren gaan meteen vol gas van start met No Gain Just Pain en stomen dan meteen door met het hoogtepunt van het album: My World’s A Show; welke een goed begin, een puik refrein en een aangename climax heeft. Andere nummers die eruit springen zijn Never Be A Wannabe en Lifestyle Junkie. Daarbij vallen meteen een paar dingen op. Ten eerste dat The Bulletmonks op hun best zijn als ze in volle vaart gaan. De uptempo nummers zijn pakkend en opzwepend, waar de wat langzamere nummers een beetje ingeslapen over komen. Ten tweede valt de zanger op. Wat een ontzettend goede en aangenaam krachtige stem heeft zanger Tyler Voxx.

The Bulletmonks doen nog het meest denken aan Tenacious D, voornamelijk waar het het stemgeluid van de zanger betreft, maar ook qua structuur en gevoel in de nummers zelf, echter zonder de grappen en grollen van Tenacious D. Voeg daar een vleugje AC/DC, een toefje Led Zeppelin en een likje Motörhead aan toe, schroef het tempo wat op en je hebt The Bulletmonks in een notendop.

De productie is goed en clean, al klinken de gitaarsolo’s soms wat mager. Maar dat mag de pret zeker niet drukken. Zonder twijfel een cd die iedereen met een rock ’n roll hart kan waarderen.

Tracklist:
1. No Gain Just Pain
2. My World’s A Show
3. Lifestyle Junkie
4. Under The Black Sun
5. I Am
6. Canned Insanity
7. Downtown Is Dead
8. Never Be A Wannabe
9. Hang On Lord
10. We’re All Fucked
11. Tentacle
12. No Gain Just Pain - Unplugged