Een rare situatie als je je bedenkt dat Whiplash allang haar wilde haren verloren heeft. Unborn Again laat dan ook geen felle thrash horen, maar eerder harde rock ‘n’ roll. Dat is geen slechte zaak, want Tony Portaro zorgt ervoor dat het geheel duidelijk als Whiplash klinkt. Het is alleen jammer dat het aan echt goede songs ontbeert. Float Face Down mag dan best tof klinken, maar als het beste nummer van de plaat een cover (I’ve Got The Fire, van Montrose) is, dan doe je toch iets niet goed. Misschien komt het ook wel doordat drummer Joe Cangelosi stiekem een betere zanger is. Het probleem is dat je alle songs wel eens gehoord hebt. De toegevoegde waarde waardoor deze cd niet in je collectie mag ontbreken mist gewoon.

Nou is Whiplash nooit echt een topband geweest. Natuurlijk kan ik op zijn tijd best genieten van Power And Pain, maar in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Unborn Again geef ik het voordeel van de twijfel, omdat dit ‘herboren’ Whiplash in ieder geval enthousiast klinkt en niet zomaar voor het geld terug gekomen is. Wil je een sterke comeback horen, dan kun je wellicht beter naar Artillery’s laatste plaat luisteren. Zij weten wel hoe je na tien jaar met een knaller kunt komen.

Tracklist:
1. Swallow The Slaughter
2. Snuff
3. Firewater
4. Float Face Down
5. Fight Or Flight
6. Pitbulls In The Playground
7. Parade Of Two Legs
8. Hook In Mouth
9. I’ve Got The Fire
10. Feeding Frenzy