Serieus, ik heb niet echt wat tegen emo-core. Zolang het goed uitgevoerd is en als de nummers blijven hangen, kan ik er best naar luisteren. Ik geef dan ook als eerste toe dat Deadbeat best een aardige deun kan spelen. Goed, goed, de drummer zit er hier en daar naast en ook het gitaarwerk is niet vrij van enkele slordigheden, maar daar is het een demo voor. De tenenkrommende kant van deze EP bestaat echter uit de wanstaltige zang van ene Jozef. Aangezien men nu op tv op zoek is naar Jozef, wil ik de programmamakers alvast aanraden deze jongen uit te sluiten van deelname. Het spijt me zeer, maar wat bakt deze gozer er weinig van. Dan heb je eens een lekkere riff, of een aardig tempo en dan klinkt daar in eens hemeltergend vals kattengejank. Neem opener Clarity; lekker springerig tempo, verrekt aardige riffs en goede opbouw, maar als de zanger om de hoek komt kijken is de lol er snel vanaf. Zelfs bij het zangertje (zangeres?) van Tokio Hotel zou het glazuur nog van de tanden springen.

Is er dan niets goed aan de beste jongen? Jawel, als hij een flinke keel opzet en het op een bruut schreeuwen zet, dan is er geen vuiltje aan de lucht. Jammer is alleen dat hij de eerder genoemde zangstijl boven de zware vocalen verkiest. Hierdoor is een groot deel van de cd niet om aan te horen. Ik gun iedere Nederlandse hardwerkende band een plaatsje in de eregallerij der metalen grootheden, maar met zulke zang is zo'n plekje nog vele lichtjaren weg. Het laatste nieuws is dan ook dat deze Jozef z'n biezen inmiddels heeft kunnen pakken. We wachten af, na deze vooralsnog, gemiste kans.

Tracklist
1. Clarity
2. Dreams
3. Out Of Me
4. Never Will Be A Good Time
5. The Draining